Δεν παίζουμε με την ιστορία

Δεν παίζουμε με την ιστορία …

          Με αφορμή την μελετωμένη αλλαγή του ονόματος της οδού Καραμπατζάκη σε οδό ¨ Θυμάτων τρομοκρατίας ¨ , έψαξα στο αρχείο μου και βρήκα μια σχετική επιστολή μου , που δημοσιεύτηκε στη ¨ Θεσσαλία ¨ της 22-9-2013 , με τίτλο ¨ Έτσι αποφάσισε η ιστορία …¨ . Ας τη διαβάσουν οι αρμόδιοι , ας τη μελετήσουν , καλό θα τους κάνει …

         Δεν αναιρείται η ιστορία κύριοι , δεν διαγράφεται . Ό,τι γράφτηκε , γράφτηκε . Μια διαγραφή , μια διάψευση γεγονότων , θα αποτελούσε ύβρη , θα ήταν ιεροσυλία γι αυτό καθ’ εαυτό το κύριο γεγονός .

        Θα πληροφορηθήκατε ασφαλώς , αγαπητοί μου αναγνώστες ,  τι έγινε πριν είκοσι μέρες στην Αθήνα , όταν συνεργείο εργατών του Δήμου επιχείρησε να μετακομίσει το γλυπτό – αριστούργημα μνημείο ¨ Η κοιμωμένη ¨ του Γιαννούλη Χαλεπά από το Α΄Νεκροταφείο του Δήμου της Αθήνας . Η μισή Αθήνα ξεσηκώθηκε και φώναξε ένα ηχηρό ΟΧΙ στην απομάκρυνση του μνημείου .  Την λεωφόρο Πανεπιστημίου της Αθήνας , μετά την απελευθέρωση της πρωτεύουσας ο Δήμος μετονόμασε σε Ελ. Βενιζέλου . Ο κόσμος αγνόησε την απόφαση και προτιμά το όνομα ως Πανεπιστημίου . Το ίδιο έγινε και με την οδό Σταδίου . Την μετονόμασαν μετά την απελευθέρωση σε οδό Τσώρτσιλ . Το νέο όνομα δεν το αποδέχθηκε ο κόσμος και οι αρμόδιοι του Δήμου Αθηναίων επανήλθαν σε οδό Σταδίου .

       Ας έρθουμε , και στο Βόλο , στη πόλη μας . Από ιδρύσεως του Βόλου , μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους , το 1881 , δόθηκαν σε τρεις κεντρικούς δρόμους ιστορικές ονομασίες : Ιωλκού , Δημητριάδος , Αλεξάνδρας . Με την πάροδο των ετών η Δημοτική Αρχή άλλαξε τις ονομασίες σε : Ελ. Βενιζέλου , Βασιλέως Κωνσταντίνου , 28^ης Οκτωβρίου 1940 αντίστοιχα . Οι κάτοικοι του Βόλου , δεν αποδέχθηκαν της μετονομασίες . Χρησιμοποιούν στην καθημερινότητά τους τις πρώτες ονομασίες .

          Στο σημείο αυτό ας μου επιτρέψετε να αναδημοσιεύσω την προ ετών δημοσιευθείσα επιστολή μου στη ¨ Θεσσαλία ¨ :

        ¨Ετσι αποφάσισε η ιστορία …

Την είδηση μετέδωσαν τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων . Δεν μετακινείται το Μαυσωλείον του Λένιν . Παραμένει στην ¨ Κόκκινη Πλατεία ¨. Ανώτερος αξιωματούχος του Κρεμλίνου , δήλωσε σχετικώς : ¨ Αναγνωρίζουμε ότι είναι άσχημο να υπάρχει ένας χώρος ταφής στο κέντρο της Μόσχας από το 1924.

         Αλλά τι να κάνουμε . Έτσι αποφάσισε η ιστορία .  Δεν πρέπει να τη διαγράψουμε και ούτε σκέψη δεν υπάρχει τώρα να τεθεί το θέμα στη συζήτηση , αφού στη χώρα υπάρχουν σοβαρότερα προβλήματα .

        Γιατί μεταφέρω όλα τα παραπάνω . Θα μαντέψατε ασφαλώς αγαπητοί μου αναγνώστες . Γιατί στην  Ελλάδα μας , τη χώρα ¨ της φαιδράς πορτοκαλέας ¨συμβαίνουν εντελώς αντίθετα πράγματα . Όπως όλοι γνωρίζουμε , ο θεσμός της Βασιλείας ίσχυσε στη χώρα μας πάνω από εκατό χρόνια . Φυσικό είναι το πέρασμά του να άφησε ανάκτορα , μέγαρα , μνημεία , ανδριάντες , ονοματοδοσίες λεωφόρων , πλατειών , πάρκων κ.λ.π. Όλα τα παραπάνω αποτελούν ένα κομμάτι της ιστορίας μας , ένα μέρος του εαυτού μας .

        Εμείς τι κάνουμε για όλα αυτά ; Αντί να διατηρούμε το μουσειακό επίπεδο και να τα αξιοποιούμε τουριστικά , έχουμε εξαπολύσει ένα διαρκή πόλεμο σε ό,τι θυμίζει ¨ στέμμα και βασιλιά ¨ . Σε ό,τι θυμίζει ¨ Βασιλική Δυναστεία ¨ .

       Πρέπει το ταχύτερο να συνέλθουμε . Να πούμε ένα μεγάλο ΟΧΙ σε πολιτικές  ¨ αγκυλώσεις ¨ , σε παλαιοκομματικές νοοτροπίες . Να αγκαλιάσουμε τα ιστορικά απομεινάρια και να τα προστατεύσουμε . Όπως κάνουν όλοι οι πολιτισμένοι λαοί , όλες οι αναπτυγμένες χώρες .

      Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος – 21/1/2018                  .