Ο Δημήτριος Μπαϊρακτάρης ήταν Έλληνας στρατιωτικός και ο πρώτος διευθυντής της Αθήνας. Γεννήθηκε το 1833 στο Αγρίνιο και πέθανε το 1900 στην Αθήνα. Καταγόμενος από Σουλιώτικη οικογένεια κατατάχθηκε στο στρατό το 1848 ως στρατιώτης, όπου γρήγορα προήχθη σε αξιωματικό του πεζικού. Έλαβε ενεργό μέρος στην Κρητική επανάσταση του 1866 και διέπρεψε σε ανδραγαθίες. Το 1893 όταν συστάθηκε η στρατιωτική αστυνομία , διορίστηκε με το βαθμό του ταγματάρχη Αστυνομικός Διευθυντής Αθηνών, αφήνοντας άριστες εντυπώσεις από πλούσια σε αριθμό περιστατικά, κατά τον διωγμό των τότε κουτσαβάκηδων που μάστιζαν το κέντρο της Αθήνας.
Η δράση του αρχίζει το 1892, όταν η Κυβέρνηση Χαρ.Τρικούπη αποφάσισε να δώσει ένα γερό πλήγμα στους κουτσαβάκηδες του Ψυρή και γενικά της Αθήνας. Ο Μπαϊρακτάρης επικεφαλής μιας κουστωδίας επιλέκτων ευζώνων , εισέβαλε στις ταβέρνες και τα καφενεία , συνελάμβανε τους κουτσαβάκηδες και στη συνέχεια τους εξευτέλιζε. Τους συγκέντρωνε στο προάυλιο της αστυνομίας δίπλα στην πλατεία Κλαυθμώνος , και με την απειλή του βούρδουλα τους ανάγκαζε να σπάσουν τα όπλα τους με σφυρί και αμόνι. Όλα τα σπασμένα ( μαχαίρια, κάμες,πιστόλια) πουλιούνταν στο δημοπρατήριο για παλιοσίδερα. Μετά από τα όπλα εξευτελίζονταν οι άνθρωποι. Ένας αρχάριος κουρέας τους έκοβε το δεξί μανίκι του σακακιού, το ζωνάρι και τη μύτη των παπουτσιών του, τα μουστάκια και τις αφέλειες. Μετά απ΄αυτό , οι πιο ζόρικοι στέλνονταν στις φυλακές και σε περίπτωση υποτροπής , τιμωρούνταν με τον βαρύ βούρδουλα του σκληρού Μπαϊρακτάρη. Το μαστίγωμα αυτό θεωρούνταν ο έσχατος εξευτελισμός .
Το 1897 φέροντας τον βαθμό του συνταγματάρχη ονομάστηκε ταξίαρχος και με την κήρυξη του Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897 μετέβη στην Άρτα, όπου σε ταχύτατο χρόνο συγκρότησε ολόκληρη ταξιαρχία με δυνάμεις πεζικού, μηχανικού, πυροβολικού αλλά και ιππικού, καθώς και δύο τάγματα χωροφυλακής και αστυφυλακής, περίπου 7.000 αξιωματικοί και οπλίτες. Με τη δύναμη αυτή και με τη βοήθεια μιας ακόμη ταξιαρχίας, του Γκολφινόπουλου, συνήψε την τριήμερη μάχη του Γριμπόβου, από 30 Απριλίου μέχρι 2 Μαΐου 1897, κατά την οποία και διακρίθηκε για την ανδραγαθία του, περιτρέχοντας την πρώτη γραμμή του πυρόε και εμψυχώνοντας τους άνδρες του.
Αποστρατεύτηκε στις 10 Μαρτίου του 1900 προαχθείς σε υποστράτηγο, όπου και πέθανε λίγους μήνες μετά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου