Μουσική δεκαετία του 60. Μαγεμένη και μοναδική. Με τον Θεοδωράκη, τον Χατζηδάκι, τον Ξαρχάκο. Το ¨νέο κύμα¨ με Σαββόπουλο, Αρλέττα, Χωματά, Αστεριάδη, Χατζή, Ζωγράφο και τόσους άλλους.
Θα αναφερθώ σε ένα τραγούδι που ¨σημάδεψε¨ αυτή τη δεκαετία. Είναι ¨Η νήσος των Αζορών¨, σε στίχους Μέντη Μποστατζόγλου (1918-1995) και μουσική του Μίκη Θεοδωράκη.
Το τραγούδι κυκλοφόρησε το 1963. Τραγουδιστής ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης .
Δεν ήθελε να το πει, λένε οι φήμες, διότι θεωρούσε ελαφρώς ανόητους τους στίχους και όχι σοβαρούς, γι’αυτό και το τραγούδησε σχεδόν τσαντισμένος. Και όμως το τραγούδι αυτό έγινε μεγάλη επιτυχία.
Ο συγγραφέας και ερευνητής Νίκος Σαραντάκος ασχολήθηκε με το ιστορικό αυτού του τραγουδιού και γράφει :
¨Στο εξώφυλλο του δίσκου, γράφει ο Μποστ, στιχουργός, συγγραφέας, σκιτσογράφος, τα εξής λόγια, πάντα ανορθόγραφα ,που ήταν και το χαραχτηριστικό της γραφής του :
¨Εγύρισα πολά νησιά κε χώρας , κε είχα τόσο εφτυχής , αλά γνορίζων τα νησιά και τας Αζόρας , έγινα αποτόμος διστιχής. Εκεί εχάθη νέος με μια κόρη, κε απολέσθησαν τα δύο τα παιδιά, καθιστερήσαντος να φθάση το βαπόρι, που το περίμεναν σ’αφτή την αμουδιά. Τώρα το κύμα μεταφέρη αφριζμαίνον, τας τελεφτέας των θελήσεις μακριά, δια να τους θάψουν κε τους δύο αγκαλιαζμένους και χαιρετίσματα να πούνε στη γριά. Η γρέα μύτηρ με τον γρέοντα πατέρα λαβών ειδήσεις δισαρέστους προσεχώς, πρέπει να ξέρουν, πως ο νέος εκεί πέρα, την εσεβάσθη και δεν έμηνε λεχώς¨.
Ας δούμε τώρα τους στίχους του παράξενου αυτού τραγουδιού, που έγινε επιτυχία :
¨Ένα πλοίον ταξιδέβον με υπέροχον κερόν ,
εφνιδίος εξοκήλη ανοικτά των Αζορών,
φοβιθέντες των κηρίων και ανήσυχοι κυρίε,
πίπτουν όλοι εις το κύμα και τους τρώγουν καρχαρίε.
Ένας νέος κε μια νέα ,ορεότατα πεδιά,
φθάνουν κολυμβών γενέος εις πλησείον αμουδιά.
Νήστις όντες και διψώντες εις την νήσον αφιχθείς
έτρογον καρπούς των δένδρων με συλάβοντες ιχθείς.
Ζώντες βίου πρωτογόνου κε ο νέος με την κόρη,
κύταζαν και κάπου-κάπου, εάν έρχεται βαπόρι,
απεβίωσεν ο νέος και απέθανεν η κόρη.
Αργότερα, αργότερα πλησίασαν δυο κότερα
κ’ηρθε κι’ ένα βαπόρι, ματέος ψάχνων για να βρη
τον νέον και την κόρη.
Κατηραμένη νήσος, νήσος των Αζορών,
που καταστρέφεις νέους και θάπτης των κορών,
Να πέσει τιμωρία από τον ουρανόν,
να λείψης απ’τους χάρτες κε τον οκεανόν ¨.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου