Φίλος, απόστρατος-ανώτατος αξιωματικός, άριστος γνώστης της αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, μου εξέφρασε την γνώμην του, πάνω σε θέματα ονοματοδοσίας στρατιωτικών μονάδων.
Έχουμε, μου είπε, τα σώματα στρατού, τις ταξιαρχίες και τα συντάγματα που αριθμούνται : Α, Β, Γ-Ι, ΙΙ, ΙΙΙ-1, 2, 3, αντίστοιχα. Το σύστημα τούτο πρακτικόν ον , έχει υποστεί την δοκιμασίαν του χρόνου επί δεκαετηρίδας, δι’ο και ορθώς το Γενικόν Επιτελείον Στρατού το διατηρεί αμετάβλητον. Όμως, ας μας επιτραπεί, να παρατηρήσομεν , ότι ένα όνομα εκ της μακραίωνης πολεμικής ιστορίας των Ελλήνων, παραλλήλως προς την υφισταμένην αρίθμησιν, θα προσέθετεν αίγλην εις την Μονάδα, υπερήφανον φρόνημα εις τους υπηρετούντας εις αυτήν αξιωματικούς και οπλίτας, ενώ το σύνολον του στρατού θα ησθάνετο τους ακαταλύτους θεσμούς προς το τρισένδοξον παρελθόν. Ούτω θα ηδύναντο π.χ. να είναι :
-Σώματα Στρατού : Αγαμέμνων, Μέγας Αλέξανδρος, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
-Ταξιαρχίαι : Αχιλλεύς, Αίας, Παλαμήδης, Θησεύς, Μιλτιάδης, Λεωνίδας, Αγησίλαος, Επαμεινώνδας, Φίλιππος Β΄, Σέλευκος, Πτολεμαίος, Αντίγονος, Πύρρος, Βελισσάριος, Ηράκλειος, Νικηφόρος Φωκάς, Καραϊσκάκης, Οδυσσεύς Ανδρούτσος.
-Συντάγματα : Δευκαλίων, Πελασγός, Αχαιός, Δαναός, Ίων, Δωριεύς, Αιολεύς, Πέλωψ, Αιακός, Φορωνεύς, Περσεύς, Ύλλος, Βαλλερεφόντης, Ιάσων, Αμφίαρχος, Τυδεύς, Πηνέλεως, Ελφήνωρ, Κέκροψ, Ερεχθεύς, Διομήδης, Νέστωρ, Ιδομενεύς, Μίνως, Δημόφιλος, Αμομφάρετος, Παρμενίων, Κρατερός, Σπερθίας, Βούλις.
Υπενθυμίζομεν σχετικώς, ότι Σπερθίας και Βούλις, ήσαν οι δύο υπερήφανοι νεαροί οπλίται, γόνοι αριστοκρατικών οικογενειών της Σπάρτης, οι οποίοι μετέβησαν στα Σούσα, πρωτεύουσα του Ξέρξου, ίνα θανατωθούν υπ’αυτού, δια τον υπό των Σπαρτιατών φόνον των δύο Περσών πρέσβεων, οι οποίοι είχον έλθει εις Σπάρτην δια να ζητήσουν ¨γην και ύδωρ¨.
Ο Δημόφιλος , ήτο ο αρχηγός των 800 Θεσπιέων, οι οποίοι εις τας Θερμοπύλας ηρνήθησαν, μετά την κύκλωσιν των Ελλήνων να αποχωρήσουν, πεσόντες μετά των 300 Σπαρτιατών μέχρις ενός.
Τέλος ο Αμομφάρετος, ήτο ο υψηλόφρων Σπαρτιάτης λοχαγός του Πιτανάτου λόχου, ο οποίος προ της μάχης των Πλαταιών, ήλθεν εις οξείαν ρήξιν προς τον αρχηγόν των Ελλήνων και βασιλέα της Σπάρτης Παυσανίαν, αρνηθείς να παραχωρήσει εις τους Αθηναίους, ως είχε ορισθεί, την έναντι των Περσών θέσιν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου