Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008

Το τέλειο θαύμα...

Από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές. Πρόκειται για τον Νικηφόρο Βρεττάκο. Γεννήθηκε το 1911 στις Κροκεές Λακωνίας. Λόγω οικονομικών δυσκολιών δεν κατάφερε να σπουδάσει και αναγκάστηκε να δουλεψει από πολύ νέος ως υπάλληλος στο Υπουργείο Εργασίας και στη συνέχεια ως δημοσιογράφος.

Στον πόλεμο του 40 πολέμησε ως απλός στρατιώτης, ενώ στη περίοδο της Κατοχής ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση.

Στη περίοδο της δικτατορίας , ο Νικηφόρος Βρεττάκος, έφυγε από την Ελλάδα και έζησε στη Ελβετία και στη Σικελία.

Εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες και περιοδικά της Αθήνας και παράλληλα έκανε τα πρώτα του βήματα στη λογοτεχνία. Το ¨Κατεβαίνοντας στη σιγή των αιώνων¨, ¨Οι γκριμάτσες των ανθρώπων¨, και το ¨Κάτω οι σκιές και φώτα¨, είναι οι πρώτες του ποιητικές συλλογές. Ακολούθησαν τα : ¨Πλουμιστά¨, ¨Έξοδος με το άλογο¨, ¨Στον Ρόμπερτ Οπενχάϊμερ¨.

Έγραψε και πεζογραφήματα με κυριότερα : ¨Το γυμνό παιδί¨, ¨Το αγρίμι και η καταιγίδα¨, ¨Μπροστά στο ίδιο ποτάμι¨.

Έχει βραβευθεί τρεις φορές με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας έγινε μέλος το 1989. Πέθανε το 1991.

Ένα δείγμα της ποιητικής δουλειάς του είναι :

¨Το καθαρότερο πράγμα της δημιουργίας¨
Δεν ξέρω, μα δεν έμεινε καθόλου σκοτάδι.
Ο ήλιος χύθηκε μέσα μου από χίλιες πληγές.
Και τούτη τη λευκότητα που σε περιβάλλω
Δε θα τη βρεις ούτε στις Άλπεις, γιατί αυτός ο αγέρας
Στριφογυρνά ως εκεί ψηλά και το χιόνι λερώνεται.
Και στο λευκό τριαντάφυλλο βρίσκεις μια ιδέα σκόνης.
Το τέλειο θαύμα θα το βρεις, μονάχα μες στον άνθρωπο:
Λευκές εκτάσεις που ακτινοβολούν αληθινά
στο σύμπαν και υπερέχουν. Το πιο καθαρό πράγμα
λοιπόν της δημιουργίας, δεν είναι το λυκόφως,
ούτε ο ουρανός που καθρεπτίζεται μες στο ποτάμι,
ούτε ο ήλιος πάνω στης μηλιάς τα άνθη.Είναι η αγάπη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: