Τι να πιστέψει κανείς. Το νεώτερο στίχο που λέει: "Και με τα τόσα βάσανα, η ζωή είναι γλυκιά". Την αλήθεια, που μας διδάσκει ο στίχος του Ομήρου: "Εκείνος, που τον αγαπούν οι θεοί πεθαίνει νέος". Αν σκεφτούμε σοβαρά την περίπτωση, θα καταλήξουμε στο στοχασμό. Η μακροβιότητα είναι η εξαιρετική εύνοια της Φύσεως ή εξαιρετική κάκουργία".
Μέσος όρος δεν υπάρχει.
Οι άνθρωποι, που έζησαν πάνω από εκατό χρόνια, αποτελούν περίεργα φαινόμενα για όλους τους αιώνες. Αυτός είναι και ο λόγος που στο άκουσμα ύπαρξης ενός αιωνόβιου μας καταλαμβάνει περιέργεια και θαυμασμός. Δυστυχώς χάθηκε το σύγγραμμα του αρχαίου εκείνου Φλέγωνος "Περί Μακρόβιων". Θα μαθαίναμε πόσοι περίπου έζησαν πλέον των εβδομήντα ετών, τα οποία ο Σόλων έθετε όρον της ζωής εις την προ Χριστού ιστορικήν περίοδον της ανθρωπότητας.
Από τον Φλέγωνα εσώθη η πληροφορία, ότι ο περίφημος Επιμενίδης από την Κνωσσόν της Κρήτης, που κοιμήθηκε χωρίς να ξυπνήσει καθόλου πενήντα χρόνια, έζησε 157 έτη, αν και οι Κρητικοί λέγουν ότι η ζωή των αρίθμησε 299 ενιαυτούς. Όταν όμως έχουμε υπόψη κάτι που λέγεται για την αδυναμία των Κρητικών "περί το ψευδολογείν", πρέπει να θέσουμε και την πληροφορία τους αυτή για τη μακροβιότητα των Επιμενίδη υπό κάθαρσιν και παραπλεύρως της άλλης εκείνης περί του συνεχούς πεντηκονταετούς ύπνου των.
Αλλά κάπως περιορισμένη η κρητική φαντασία απέναντι της ανατολίτικης των Εβραίων, που μας βεβαιώνουν ότι ο Μαθουσάλας έζησε 999 χρόνια. Η φύσις οπωσδήποτε παρουσιάζει κάθε εποχήν την ιδιοτροπίαν της αυτήν να παρατείνει τη ζωήν μερικών ανθρώπων μέχρι χρονικού διαστήματος, που υπερβαίνει τα όρια του συνηθισμένου.
Έχει όμως την, ιδιοτροπίαν η παράτασις της ζωής να μη γίνεται πάντοτε για ανθρώπους, πού μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν αποτελεσματικώς για την ανθρωπότητα, αλλά συνήθως για όντα, που αν δεν θεωρούν την ζωήν βάρος, ει'ναι όμως αυτά τα ίδια Βάρος της γης. Μπορεί να σφάλλουμε σκεπτόμενος έτσι, αφού είναι γνωστόν, ότι η Φύσις: "Τα πάντα εν σοφία εποίησεν".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου