Σύντροφος ζωής του ποιητή

               Βαρβαρότητα και ανθρωπιά , φτώχεια και μεγαλείο , πρωινό και όνειρο , καθορίζουν τη μοίρα ενός μικρού κοριτσιού από κάποιο χωριό της Αιτωλοακαρνανίας , το οποίο , φτάνοντας στην εφηβεία κατόρθωσε να ξεφύγει από τον κλοιό της Ελληνικής επαρχίας των δεκαετιών 60 και 70 και να βρει τη ζωή στην Αθήνα πλάϊ στον ποιητή Νίκο Γκάτσο και ανάμεσα σε προσωπικότητες που σηματοδοτούν την πνευματική και πολιτική ιστορία της νεώτερης Ελλάδας .

              Συγγραφέας και ποιήτρια , σήμερα , η Αγαθή Δημητρούκα γράφει για τη ζωή της σαν μυθιστόρημα στο βιβλίο με τίτλο ¨ Πουλάμε τη ζωή , χρεώνουμε τον θάνατο ¨ .

              Κοντά στον σύντροφό της Νίκο Γκάτσο έζησε από τα 17 της χρόνια μέχρι τα 33 της , έτος 1991 , χρονιά που πέθανε ο Γκάτσος .

              Το κείμενο είναι γραμμένο κυριολεκτικά , όπως άλλωστε η ίδια λέει – με μια ανάσα , δεν χωρίζεται σε κεφάλαια, ούτε σε ενότητες , διανθίζεται ωστόσο με πολλούς στίχους ποιημάτων και τραγουδιών τόσο του Γκάτσου , όσο και της ίδιας .

              Αγαθή Δημητρούκα . Η μεγάλη αδυναμία και σύντροφος ζωής του Νίκου Γκάτσου . Έγραψε χιλιάδες στίχους ο Γκάτσος . Το ποιητικό του , όμως , έργο αποτελεί ένα και μοναδικό βιβλίο , το ποίημα με τίτλο ¨ Η Αμοργός ¨, 1943 . Δεν πήγε ποτέ στην Αμοργό ο ποιητής . Αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο στην έμπνευσή σου , να γράψει ένα ποιητικό αριστούργημα .

              Σε μία  από τις επανεκδόσεις της ¨ Αμοργού ¨ ο ποιητής αφιερώνει στη Δημητρούκα  τους εξής στίχους :

          ¨ Στην Αγαθή με αγάπη ,