Γι’ αυτή την Ελλάδα αγωνίσθηκαν ;

Συμπληρώνονται εφέτος 39 ολόκληρα χρόνια από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και αξίζει τον κόπο να κάνει κανείς , πόσο μάλλον όταν πρόκειται για φοιτητή εκείνης της εποχής , έναν σύντομο απολογισμό των όσων ακολούθησαν .

               Πρώτα – πρώτα συμφωνούν οι πάντες ότι τα γεγονότα του Πολυτεχνείου κλόνισαν το δικτατορικό καθεστώς και συνέβαλαν σημαντικά στην πτώση του , λίγους μήνες αργότερα , με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σιγά-σιγά η χώρα μας στη δημοκρατική ομαλότητα που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα .

               Κατά την περίοδο που μεσολάβησε από τότε μεχρι σήμερα, ο στρατός , ως όφειλε , επέστρεψε στους στρατώνες και ασχολήθηκε αποκλειστικά και μόνο με τα στρατιωτικά του καθήκοντα εγκαταλείποντας την κακιά συνήθεια , που είχε αποκτήσει από το 1909 με τον Στρατιωτικό Σύνδεσμο , να οργανώνει δηλαδή κάθε τρεις και λίγο στρατιωτικά κινήματα και να ανατρέπει κυβερνήσεις άλλοτε χάριν κεντροαριστερών και άλλοτε χάριν κεντροδεξιών παρατάξεων .

               Όλα τα παραπάνω αποτελούν , σίγουρα , μια θετική συνεισφορά της γενιάς του Πολυτεχνείου στην ελληνική κοινωνία . Εν τούτοις, αν κρίνει κανείς την μετέπειτα πορεία και στάση πολλών από τους πρωταγωνιστές του Πολυτεχνείου , που χρημάτισαν κατόπιν και χρηματίζουν σήμερα επίτροποι στην Ε.Ε. βουλευτές και υπουργοί του ελληνικού κοινοβουλίου καθώς και επικεφαλής Δημοσίων Οργανισμών και επιχειρήσεων, και αν λάβει υπόψη του και την κατάσταση , που επικρατεί σήμερα στη χώρα μας αναρωτιέται : Γι’αυτή την Ελλάδα αγωνίστηκαν οι φοιτητές , την Ελλάδα της αρπαχτής και της μίζας ; Την Ελλάδα των γκόλντεν μπόις , αλλά και της ανεργίας , της χρεοκοπίας και της κοινωνικής ανισότητας και αδικίας ; Την Ελλάδα της ημετεροκρατίας , της αναξιοπιστίας , της αναξιοκρατίας και του βολέματος ; Την Ελλάδα της εξάρτησης , της καρπαζιάς , της ασυνέπειας , της ανυποληψίας και της κλεψιάς , της φοροδιαφυγής και της ατιμωρησίας ; Την Ελλάδα , που διώχνει και πάλι τα παιδιά της στην ξενιτειά για ένα κομμάτι ψωμί ;

               Tι απέγινε το σύνθημα ¨ ψωμί-παιδεία-ελευθερία ¨, που δονούσε κάποτε την ατμόσφαιρα και συσπείρωνε τις μάζες κατά των σφετεριστών της εξουσίας ; Στον κάλαθο των αχρήστων κι αυτό ; Γιατί τέτοια μετάλλαξη πολλών από τους καθοδηγητές του Πολυτεχνείου , οι οποίοι από λαϊκοί αγωνιστές μετατράπηκαν όχι μόνο σε ριψάσπιδες αλλά και σε μίσθαρνα όργανα του συστήματος και της άρχουσας τάξης στον τόπο μας ; Όλα θυσία στο βωμό του προσωπικού συμφέροντος εξαργυρώνοντας , χωρίς αιδώ , τις αγωνιστικές τους περγαμηνές με οφίτσια προσοδοφόρα , απομυθοποιώντας , όμως , έτσι , το ¨Πολυτεχνείο¨ και τα οράματά του και προδίδοντας αυτούς που τους ανέδειξαν .

               Τότε γιατί σιωπούν ; Γιατί κρύβονται και δεν βγαίνουν κάποιοι απ’αυτούς να πουν δημοσίως μια συγγνώμη , έστω , σ’όλους αυτούς , που προ καιρού έχουν πλέον καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αγωνίστηκαν κατά της χούντας , άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο , για ένα πουκάμισο αδειανό και προκειμένου να βολευτούν οι πρωτοπόροι ; Με τι μούτρα , όμως , να το κάνουν ;

               Κι όμως ! Την ώρα που αυτοί σιωπούν , κάποιοι άλλοι , δυστυχώς , δεν διστάζουν να εκφράζουν δημοσίως τον θαυμασμό τους στο φασισμό ή παρεμβαίνουν στα κοινωνικά δρώμενα έτσι , ώστε με τη δράση τους και την εν γένει συμπεριφοράς τους να υποσκάπτουν τα θεμέλια της δημοκρατίας .

               Και μια που οι ριψάσπιδες και μίσθαρνοι δεν έχουν το θάρρος να παραδεχθούν την αποτυχία τους , τα λάθη τους και την αλλοτρίωσή τους , δεν απομένει τίποτε άλλο παρά , όσοι , έστω και λίγοι , αγωνίστηκαν τότε και αγωνίζονται σήμερα με συνέπεια για μια Ελλάδα ελεύθερη , δημοκρατική και κοινωνικά δίκαιη , να συνεχίσουν αυτόν τον αγώνα χάριν του δεινοπαθούντος λαού , που στενάζει κάτω από το βάρος των αντιλαϊκών , επώδυνων και εν πολλοίς άδικων μέτρων , που του επιβάλλονται , πληρώνοντας τις παραλείψεις και τα λάθη των ηγετών του . Διαφορετικά , Κύριος οίδε τι μας περιμένει .

 

         Κ . Γ.- Εφ.¨Ελευθερία¨16-11-2012