Πάντα ευγενικός και χαμογελαστός

 

        Πάντα ευγενικός και χαμογελαστός      

           Ο θάνατος του αγαπητού Κ.Ι.Παπακωνσταντίνου , ήταν μια πνευματική    

απώλεια για την πόλη της Λάρισας .   

           Ο Κ.Ι.Π. ήταν ένας εξαίρετος αρθρογράφος , συγγραφέας και άνθρωπος.   

Πάντα ευγενικός και χαμογελαστός . Τον θεωρούσα φίλο μου , συναντιόμασταν 

συχνά , στο τυπογραφείο , που μας δακτυλογραφούσε τα κείμενα και τα έβαζε  

σε cd ή στα σκαλοπάτια της ¨ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ¨ . Μιλούσαμε πολύ , ανταλλάσσαμε   

απόψεις , συμφωνούσαμε σχεδόν σε όλα , αλλά και διαφωνούσαμε πολλές    

φορές , πάντα χαμογελαστά .  

          Τα άρθρα του ήταν βγαλμένα μέσα από την ψυχή του και άρεσαν στους     

περισσότερους αναγνώστες .      

          Όταν έπαιρνα τη εφημερίδα απ’την πόρτα μου , που μου την άφηνε ,   

ο εφημεριδοπώλης κάθε πρωί , πρώτα φυσικά κοίταζα να δω το δικό μου   

άρθρο ή διήγημα και ύστερα τον Κ.Ι.Π. Κάποια μέρα που συναντηθήκαμε    

στο τυπογραφείο πάλι , μαζί με πολλά άλλα που συζητήσαμε μου είπε και   

τα εξής : ¨ Ερχόμενος εδώ να πάρω το  άρθρο μου συνάντησα στον δρόμο     

έναν συνάδελφό μου εν ενεργεία ¨.   Αφού είπαμε τα σχετικά ,  μετά με   

ρώτησε ; ¨ Εσείς οι αρθρογράφοι που δεν ήσαστε μόνιμοι , πληρώνεστε ; ¨.     

¨Όχι¨, του απάντησα . ¨ Τότε τι θέλεις και γράφεις … ¨ .   ¨Λυπάμαι που τα

ακούω από σένα αυτό , κρίμα που είσαι και δάσκαλος … Μόνο τα λεφτά   

έχουν σημασία και αξία σ’αυτήν τη ζωή ; ¨         

            Αυτά του είπα και έφυγα με μια απογοήτευση , για κάποιους ανθρώπους    

που δεν μπορούνε να μπούνε μέσα μας και να καταλάβουν , πως είναι    

εσωτερική μας  ανάγκη η επικοινωνία με τους συνανθρώπους μας και κάνει πιο    

ευχάριστη την καθημερινότητά μας .         

            Τον είδα λίγο στεναχωρημένο και ήθελα να του φτιάξω τη διάθεση με κάτι    

  ανάλογο που συνέβη και σε μένα , πριν καιρό .       

            Τι σύμπτωση δάσκαλος ήταν και εκείνος που συνάντησα .      

          ¨ Ε αφού έχεις όρεξη … ! .                                                                                                                          

            Αλήθεια συνάνθρωποι . το γραφείο είναι θέμα χρημάτων και όρεξης ;                    

                          Ο καλός Θεός έδωσε σε όλους μας ένα χάρισμα διαφορετικό στον              

       καθένα , ένα τάλαντο για να το πω σύμφωνα με το Ιερόν Ευαγγέλιον   και       

       πρέπει να το αξιοποιήσουμε και να το ανεβάσουμε με τη βοήθειά του , όσο       

       πιο ψηλά μπορούμε . Αλλιώς μοιάζουμε με εκείνον τον δούλον – κατά την         

       Παραβολήν του Ιησού Χριστού , που έθαψε το τάλαντο στη γη , αυτό που  

       το άφησε το αφεντικό του , ενώ οι άλλοι δύο το διπλασίασαν …        

                     Αυτά συζητήσαμε εκείνη την ημέρα στο τυπογραφείο και τον είδα      

       ξαλαφρωμένο .         

                     Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του .     

                      Με πολύ σεβασμό στη μνήμη σου . Καλή ανάπαυση        

, καλέ μου φίλε Κώστα .     

                      Κ . Γ . Δ .- Λάρισα – 17-2-2022      .