Τα βασιλικά κτήματα

 

                                             Τα βασιλικά κτήματα                     

         Το 1976 , με τον καλό μου συνάδελφο και συνεργάτη από τη Νορβηγία    

Ράγκναρ Γκραντ Στένε , επιφανή δημοσιογράφο και συγγραφέα  ,   πήραμε     

εντολή από το Νορβηγικό Πρακτορείο Ειδήσεων , με το οποίο συνεργαζόμασταν     

να ετοιμάσουμε ένα ρεπορτάζ για  τα ανάκτορα του Τατοίου .     

    

        Φθάσαμε ανενόχλητοι με το αυτοκίνητο μέχρι την παραβιασμένη πύλη της     

εισόδου . Φθάσαμε στον περίβολο και φωτογραφίσαμε εκείνο το υπέροχο άγαλμα      

του κυνηγού , που κρατά στα χέρια του ένα γεράκι . Μπήκαμε σχεδόν σε όλες τις   

αίθουσες των πρώην ανακτόρων , που ήταν όλες παραβιασμένες , όλες λεηλατημένες .     

        Επισκεφτήκαμε τους χορταριασμένους και ασυντήρητους βασιλικούς τάφους .      

Είδαμε τα  αραχνιασμένα και γεμάτα σκόνη και χώματα πολυτελή αυτοκίνητα σε έναν    

χώρο που θύμιζε γκαράζ .                   

        Επισκεφτήκαμε τα σπιτάκια των φυλάκων , των υπαλλήλων , καθώς και τα       

παρατημένα γήπεδα του τένις . Φωτογραφίσαμε τα πάντα   και το ίδιο βράδυ   

αρχίσαμε το γράψιμο . Με τη βοήθεια διαφόρων εντύπων και βιβλίων προσπαθήσαμε   

να αποδώσουμε τι είχε συμβεί σε καθέναν από τους χώρους που επισκεφτήκαμε .       

Του είπα για το μικρό φυλάκιο στο οποίο δάγκωσε ο πίθηκος τον βασιλέα Αλέξανδρο ,   

προκαλώντας τον πρόωρο θάνατό του και αλλάζοντας ίσως όλη την ιστορία της     

σύγχρονης Ελλάδας . Γράψαμε για τον χώρο στον οποίο άφησε την τελευταία του     

πνοή ο βασιλιάς Παύλος .           

       Του μίλησα για τους χώρους , όπου διαδραματίστηκαν τα δραματικά γεγονότα 

της 21^ης Απριλίου 1967 , τότε που ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Β΄δέχθηκε τη νυχτερινή    

επίσκεψη των στασιαστών αξιωματικών και η χώρα άρχισε να γράφει μία από τις πιο  

μαύρες σελίδες της .                             

       Το ρεπορτάζ μας δημοσιεύτηκε στη Νορβηγία , στη Σουηδία , στην Ισπανία , στη   

Δανία και φυσικά στην Ελλάδα . Το φιλοξένησε σε πολυσέλιδη απόδοση ο εξαίρετος   

αείμνηστος συνάδελφος Νίκος Κυριαζίδης , τότε διευθυντής του ¨Ταχυδρόμου ¨  του     

Οργανισμού Λαμπράκη . Ήταν η εποχή που υπήρχαν  περιοδικά και οργανισμοί  που    

φιλοξενούσαν τέτοια ρεπορτάζ . Τα θυμάμαι όλα αυτά καθώς βλέπω φωτογραφίες  από το        

καρβουνιασμένο  δάσος των βασιλικών κτημάτων και γελώ με την εμμονή ορισμένων ,      

οι οποίοι διαμαρτύρονται επειδή τα εν λόγω κτήματα αποκαλούνται ακόμη

 ¨ βασιλικά ¨. Μα , ακόμα δεν μπορούμε να αλλάξουμε την ιστορία . Η Ελλάδα   για      

Πολλά χρόνια ήταν ¨βασιλευομένη δημοκρατία ¨. Και μία τέτοια δημοκρατία  έχει    ,

Βασιλιάδες , βασίλισσες , πρίγκιπες , πριγκίπισσες , διαδόχους , κυρίες της αυλής  ,    

αυλικούς , αυλάρχες , σταβλάρχες και ό,τι άλλο μπορεί να περιλαμβάνει μια  

τέτοια διάρθρωση .       

    Τι να κάνουμε τώρα , δηλαδή ; Αν πάψουμε να τα λέμε ¨βασιλικά¨, θα σταματήσουμε      

την ιστορία ; Ήταν βλάκες ο Λένιν , ο Στάλιν και όλοι οι Σοβιετικοί ηγέτες , που δεν    

πείραξαν τίποτα από την περιουσία που άφησαν πίσω τους οι Τσάροι ; Είναι βλάκας  ο        

Πούτιν , που σήμερα επιτρέπει σε χιλιάδες ¨πιστούς¨ να προσκυνήσουν το Μαυσωλείο   

του Λένιν ; Σοβαροί να είμαστε  .           

    Δ.Κ.- Αθήνα – 12-8-2021     .