Πρότυπο παλικαριάς και αρετής

 

                                          Πρότυπο παλικαριάς και αρετής                             

                     Την 25 Σεπτεμβρίου 1849 κηδεύτηκε ο Νικήτας Σταματελόπουλος ,   

ο ¨ Νικηταράς ο Τουρκοφάγος ¨.                       

                     Έγραψαν τα ¨Στρατιωτικά θέματα- Επ’ ώμου¨, για τον σπουδαίο             στρατηλάτη . ¨ Ο νεκροθάπτης ρίχνει την πρώτη φτιαριά χώμα στο άψυχο κορμί    και λιποθυμάει αναλογιζόμενος ποιος είναι ο νεκρός .Είναι ο πατριδοφύλακας , είναι ο γενναίος των γενναίων , είναι ο τουρκοφάγος , είναι ο ήρωας Νικήτας         

Σταματελόπουλος . Αυτός που εξόντωσε με στρατό 600 παλικαριών τους 6000  Τούρκους του Καραγιάμπεη , αυτό ήταν που έσπασε 7 σπαθιά στην υπερανθρώπινη προσπάθειά του στα Δερβενάκια , αυτός που μέχρι το τέλος του αγώνα ήταν στην πρώτη γραμμή , δίπλα στο θείο του , τον Γέρο του Μοριά , αυτός ο Νικηταράς , τώρα έχει τα μάτια κλειστά . Αυτός ο Νικηταράς σίγησε    για πάντα .                          

         Πρότυπο παλικαριάς και αρετής . Άνδρας  , άκακος , ειλικρινής  και τίμιος .     Ενώ είχε τρόπους να πλουτίσει , όπως και άλλοι οπλαρχηγοί , ο Νικηταράς            καταφρόνησε τα λάφυρα . Απέκτησε , όμως , πλούτο και θησαυρό ανεξάντλητο   και πολυτιμότερο , την υπόληψη και τον σεβασμό όλου του Πανελληνίου .            

        Η πατρίδα , όμως , δεν ξέρει να τιμά τα παιδιά  της . Τον Δεκέμβριο του 1839   το οθωνικό κράτος φυλάκισε τον Νικηταρά με την κατηγορία της συνωμοσίας    κατά του θρόνου …                                      

        Όταν πλησίαζε το τέλος , ο αθάνατος στρατηγός ζήτησε να θαφτεί δίπλα στον τάφο του θείου του , του Κολοκοτρώνη . Και έτσι έγινε .                      

        Πέρασαν τα χρόνια . Δεν έμεινε κανένας από την οικογένειά του , με αποτέλεσμα να μην ενδιαφερθεί κανείς , για τον τάφο του . Και έτσι , αντί εκεί       

που θάφτηκε να θεωρηθεί από το επίσημο κράτος περιοχή ιερή και να του  

 στήσουν ανδριάντα ο χώρος χάθηκε .                       

        Σήμερα δεν γνωρίζουμε που βρίσκονται τα άγια κόκαλά του . Όμως , όπως        

έλεγε ο Περικλής : ¨ Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος ¨. Έτσι και για τον μεγάλο       

Νικηταρά . Όπου και να βρίσκεται θαμμένος , ¨ πάσα γη , πατρίς εστί ¨ .               

       Άλλωστε ο στρατηγός δεν θα κοιτάξει τον απλό του τάφο , θα κοιτάξει ότι τον  σκεπάζει χώμα ελεύθερο , Ελληνικό , και το οποίο , τόσο αγάπησε .                

       Όποτε περνώ από την εκκλησιά της ενορίας μου , την Ευαγγελίστρια , στον     

Πειραιά , σταματώ κι ανάβω ένα κερί . Εκεί , όπως αναφέρει η παράδοση ,    ο          Νικηταράς επαιτούσε , με άδεια του κράτους , κάθε Πέμπτη , για να μπορέσει        

να ζήσει ! Εκεί τον βρήκε ο Άγγλος πρέσβης και του έδωσε ένα πουγγί με λίρες .    

Κι εκείνος το γύρισε πίσω λέγοντας ψέματα ότι ¨ η πατρίδα του έχει δώσει τα      

πάντα ¨. Ε , ρε και να σηκωνόταν για μια στιγμή ! Για μια στιγμή μονάχα ! Να τον    στέλναμε στις ¨ διερευνητικές ¨ , να δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος !     

     Δ.Κ. – Αθήνα – 26 – 9 – 2020           .