Ο θάνατος δεν είναι βέβαια, ποτέ δίκαιος . Δεν είναι ούτε καν δικαιολογημένος. Αυτός ο θάνατος, όμως, ήταν κάτι παραπάνω από τρελός.
Μια μοτοσικλέτα, μια φρικτή απροσεξία, ένα φρενάρισμα που δεν έγινε στην ώρα του, ένα πλάνο που έμεινε εκκρεμές. Η ¨Αλλη Θάλασσα¨, η ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου έμεινε ορφανή και δεν ξέρει πια, πως να της πει τα τελευταία της λόγια.
Tο ποίημα, που έγραψε για την ταινία του ¨Ταξίδι στα Κύθηρα¨, είναι ίσως το καλύτερο αντίο του :
¨Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία,
αλλά δεν μπορώ να κάνω το ταξίδι σας.
Είμαι επισκέπτης.
Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά,
κι έπειτα δεν μου ανήκει.
Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει : ¨δικό μου είναι¨.
Εγώ δεν έχω τίποτα δικό μου, είχα πει κάποτε με υπεροψία.
Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε, είναι τίποτε.
Ότι δεν έχω καν όνομα,
Και πρέπει να γυρεύω ένα, κάθε τόσο.
Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάω.
Ξεχάστε με στη θάλασσα.
Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία ¨ .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου