Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

Το δίκτυο των επτά μουσείων

Η πρόεδρος του
Πολιτιστικού Ιδρύματος του Ομίλου Πειραιώς κ Σοφία Στάϊκου μιλάει για τα
μουσεία :
¨Αρκετά εκατομμύρια Ευρώ δόθηκαν
από τα κοινοτικά προγράμματα ΕΣΠΑ . Τα υπόλοιπα συμπλήρωσε η τράπεζα Πειραιώς.
Πρώτα έγινε το Μουσείο
Υδροκίνησης στη Δημητσάνα. Μετά το Μουσείο στο Σουφλί για το μετάξι. Ακολούθησε
το Μουσείο Ελληνικού λαδιού στη Σπάρτη. Μετά το Μουσείο ελαιουργίας στη
Μυτιλήνη. Το Μουσείο πλινθοκεραμοποιίας Τσαλαπάτα στο Βόλο. Το Μουσείο
Μαρμαροτεχνίας στη Τήνο. Το Μουσείο περιβάλλοντος στην Στυμφαλία .
Ετοιμάζονται το Μουσείο
Μαστίχας στη Χίο και το Μουσείο Αργυροτεχνίας στα Γιάννινα. Η ίδρυση Μουσείου
Τυπογραφίας στη Κέρκυρα ματαιώθηκε οριστικά.
Η
γυναίκα-υπεύθυνη για τα επτά Μουσεία απαντά : ¨Δεν είναι δικά μου, ούτε της
τράπεζας Πειραιώς είναι. Τα στήνουμε και σε 50 χρόνια θα τα επιστρέψουμε στις
τοπικές κοινωνίες ¨.

Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Το αηδόνι της παραδοσιακής μουσικής

Λίγο πριν
ανθίσει η άνοιξη, στις 10 Μαρτίου 2012, σιώπησε η φωνή της Δόμνας Σαμίου
(1928-2012) και μαζί της σιώπησε το τραγούδι, στους κάμπους, στα περιβόλια, στα
χωριά ολάκερης της χώρας, που γέμιζαν από τη φωνή της χρόνια τώρα, όταν εκείνη
¨όργωνε¨ την ύπαιθρο για να διαδώσει και να διασώσει την παραδοσιακή μας
μουσική, την πολιτιστική μας κληρονομιά.
Και μοσχοβολούσαν τα λιβάδια
από το σπάνιο άρωμα των ριζίτικων, των μακεδονίτικων, των ποντιακών, των
μικρασιάτικων, των νησιώτικων, των ηπειρώτικων, των ακριτικών τραγουδιών, που η
Δόμνα ερμήνευε με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο. Με σεβασμό, αυστηρότητα και
αγάπη για τη παράδοση.
H Δόμνα Σαμίου δεν ήταν απλή
ερμηνεύτρια του δημοτικού μας τραγουδιού. Ήταν η ερευνήτρια, η γυναίκα που
αφιερώθηκε με όλη της την ψυχή στην καταγραφή, διάσωση και προβολή της
παραδοσιακής μας μουσικής, όταν διαπίστωσε ότι ο κίνδυνος εξαφάνισής της ήταν
μεγάλος. Ενθουσιώδης και ακούραστη ως το τέλος.
Καλό σου ταξίδι Δόμνα. Θα ζεις
για πάντα στη μνήμη και στις καρδιές όλων μας, όσοι σε γνώρισαν.

Περιοδικό ¨Ραδιοτηλεόραση¨ -
Μάρτιος 2012 .

Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

Τεστ τριπλής διήλισης

Μια μέρα, εκεί που ο Σωκράτης
έκανε τη βόλτα του, στην αρχαία αγορά, συνάντησε κάποιον, ο οποίος του
ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό, που άκουσε για κάποιον από
τους μαθητές του.
Ο Σωκράτης του είπε ότι θα
ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να του κάνει το τεστ της ¨τριπλής
διύλησης¨ .
-Τριπλή διύλιση; Ρώτησε εκείνος
με απορία.
-Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες
για τον μαθητή μου, θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να φιλτράρουμε αυτό που
θέλεις να μου πεις.
-Εν τάξει, δάσκαλε.
-Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της
αλήθειας. Είσαι λοιπόν εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι
αλήθεια ;
-Ε...όχι ακριβώς, απλά το άκουσα
όμως και...
-Μάλιστα, άρα δεν έχεις ιδέα, αν
αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα.
-Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο
φίλτρο, αυτό της καλοσύνης. Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου
είναι κάτι καλό ;
-Καλό, όχι, το αντίθετο
μάλλον...
-Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης,
θέλεις να μου πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου, αν και δεν είσαι καθόλου
σίγουρος ότι είναι αλήθεια.
Ο τύπος έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.
-Παρόλα αυτά, συνέχισε ο
Σωκράτης, μπορείς ακόμα να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και τρίτο φίλτρο. Το
φίλτρο της χρησιμότητας. Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για τον μαθητή μου,
κάτι που μπορεί να μου φανεί χρήσιμο σε κάτι ;
-Όχι, δεν νομίζω...
-Άρα, λοιπόν, αφού αυτό που θα
μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό, ούτε χρήσιμο, γιατί πρέπει να το
ακούσω ;
Κι εκείνος έφυγε
ντροπιασμένος, έχοντας πάρει ένα καλό μάθημα, αντιλαμβανόμενος γιατί ο Σωκράτης
ήταν τόσος σπουδαίος φιλόσοφος και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης

Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

Κάθε μέρα να τα χώνεις ...

Στους
δύσκολους καιρούς που ζούμε, με συγκίνησε πάρα πολύ ένα πανέμορφο χιουμοριστικό
τραγουδάκι με τίτλο : ¨ Η κυβέρνηση ¨, που έγραψαν ο στιχουργός Γιώργος
Δουλτσίνος και ο συνθέτης Γιάννης Ζουγανέλης :
¨Οταν έρχεται η ώρα για εκλογές,
μια Κυβέρνηση θα κάνουμε που
λες,
μια Κυβέρνηση που θάχει
αποδοχή
και θα δώσει στο λαό
προοπτική.
Υπουργό Οικονομίας τον κυρ
Μήτσο,
τον μανάβη πούχει τέσσερα
παιδιά,
Υπουργίνα Γεωργίας την Ελένη,
που η μέρα της νυχτώνει στα
καπνά.
Υπουργό για της Παιδείας την
αρχή,
τον υπέροχο φτωχό καθηγητή,
που διδάσκει μεροδούλι στα
παιδιά μας
και τα λόγια του χαϊδέουνε
τ’αυτιά μας.
Και Πρωθυπουργό βεβαίως θάχω
εσένα πούσαι νέος,
κάθε μέρα να τα χώνεις,
καθεστώτα να μη σηκώνεις.
Υπουργό για την Υγεία τον
γιατρό,
στο Ιράκ που είχε πάει για
καιρό,
Υπουργό Εξωτερικών τον ποιητή,
που μιλά για της Ελλάδας την
πνοή,
Υπουργό Πολιτισμού γέρο ζωγράφο,
ομορφιές που ζωγραφίζει
μες’στο πάρκο.
Και Υπουργό για το Αιγαίου τον
ψαρά,
που δεν ξέρει τι να κάνει στη
στεριά.
Υπουργό Δικαιοσύνης κάποιο
Γιάννη,
που συχώρεσε τον Γιάννη τον
Αγιάννη
και υπουργό Εσωτερικών μία
μητέρα,
που αγωνίζεται στο σπίτι όλη
μέρα.
Και Πρωθυπουργό βεβαίως, θάχω
εσένα,
πούσαι νέος,
κάθε μέρα να τα χώνεις,
καθεστώτα να μη σηκώνεις.

Βόλος –
Φεβρουάριος 2012.