Τα ΒιΒλία

Το όνομα του έγινε μύθος με το τραγικό του τέλος, την αυτοκτονία του. Ο Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928), που επέλεξε να "φύγει" από τη ζωή όσο ήταν νέος, εκτός από τα ποιήματα του που μας "άφησε" , έγραψε και πεζά κείμενα.

Ένα πεζό του έχει τίτλο "Η ιστορία του βιβλίου" .

"Όπως ουδείς δύναται να καθορίσει τον χρόνον της επινοήσεως του βιβλίου, του καλού τούτου συντρόφου και συμβούλου του ανθρώπου, ούτω και ουδείς δύναται να μας είπη ποίος το ανεκάλυψε και εις ποίαν χωράν το πρώτον εισήχθη.

Η λέξις βιβλίον σημαίνει άθροισμα πολλών φύλλων χάρτου ή περγαμηνής συνερραμένων και αποτελούντων τόμον. Τα πρώτα Βιβλία απετελούντο εκ φλοιών διαφόρων δένδρων, κατόπιν εχρησιμοποιήθησαν τα ξύλα, τα μέταλλα, το ελεφαντοστούν και οπτοί ακόμη πλίνθοι.Τα εκ περγαμηνής βιβλία ήσαν κυλινδρικά, τα δε εκ ξύλου ή μετάλλου τετράγωνα.Μετά την πτώσιν της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, κατά την ολέθρίαν εκείνην δια τα ελληνικά γράμματα έποχήν του σκότους, επειδή είχε κατάστεί αδύνατος η προμήθεια παπύρου, οι μοναχόοι των γραμμάτων τότε δάσκαλοι, ήρχισαν να ξέωσι τα αρχαία χειρόγραφα, όπως επ' αυτών γράφωσι θρησκευτικά συγγράμματα και συναξάρια.Τα βιβλία τότε είχαν τόσην αξίαν και τοσούτον εσπάνιζον, ώστε μετέβαινον εις τους κληρονόμους δι' επισήμου διαθήκης, ωσεί επρόκειτο περί τιμαρίων. Απέφερον δε μεγάλα εισοδήματα εις τους ευτυχείς των κατόχους, οίτινες τα εμίσθώναν εις πλουσίους, φιλαγνώστας, λαμβάνοντες ύπερογκον χρηματικήν εγγύησιν.

Η εισαγωγή της χαρτοποιίας και η τυπογραφία διηκόλυνε μεγάλος τον πολλαπλασιασμόν των βιβλίων. Η βιβλιοπωλεία ανάγεται εις την απωτάτην αρχαιότητα. Παρά τοις αρχαίοις Έλλησιν, ιδίας παρ' Αθηναίοις, έλαβε μεγίστην ανάπτυξιν. Ο Ρωμαίος βιβλιοπώλης, όστις συνήθως ήτο και αντιγραφεύς, εφρόντιζεν, όπως αντιγραφόμενα το χειρόγραφα, στέλλωνται εις τους επαρχιώτας ΒιΒλιοπώλας, επλήρωνε δε ποσόν ανάλογον προς τα πώλουμένα αντίτυπα τω συγγραφεί. Το εμπόριον των βιβλίων εξέλιπε κάτι τον μεσαίωνα, οπότε μόνον καλόγηροι ησχολούντο εις αντίγραφαν χερογράφων.Η βιβλιοπωλία ανεπτύχθη μεγάλω μετά την σωτήριον εφεύρεσιν της τυπογραφίς.

Τα σημερινά βιβλιοπωλεία δίδουσι μεγίστην ώθησιν εις το εμπόριον των βιβλίων, αναλαμβάνοντα εκδόσεις διαφόρων συγγραμμάτων. ...Ο προς τα βιβλία έρως ανθρώπων τινών φθάνει μέχρι τοιούτου σημείο ώστα να καταντά μανία. Η Βιβλιομανία έσχε την αρχήν εν Ολλανδία περί τα τέλη του ΙΖ' αιώνος, οπόθεν επ ξετάθη καθ' άπασαν την Ευρώπην. Σήμερον επικρατεί κυρίως εν Αγγλία, Γαλλία και εν Ηνωμέναις Πολιτείαις Βιβλία τινά οφείλουσι την μυθώδη ξία των εις την μονομανίαν αυτήν Ούτω τω 1812, πωλουμένων των βιβλιογραφικών θησαυρών του δουκ Ρόξβουργε, αντίτυπον τι της πρώτης εκδόσεως του "Δεκαημέρου" , επωλήθη αντί 51.000 φράγκων.

Τελειώνομεν παραθέτοντες τον επιτυχή χαρακτηρισμόν τον οποίον ο Διδερό έδωκεν εις τον βιβλιομανή: Ο βιβλιομανής αγοράζει βιβλία μόνο όπως τα έχει και όπως ευχαριστεί βλέπων αυτά. Άπασα η επιστήμη του περιορίζεται εις την γνώσιν των καλών εκδόσεων και του καλού δεσίτος. Τα εν αυτοίς όμως περιεχόμενα είναι μυστήριον περί ου αδιαφορεί φρονών ότι η εις αυτό μύησις είναι καλή δι' εκείνους οίτινες έχουσι και προς απώλειαν".