Είναι να απορεί κανείς. Καλά υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι ¨την σήμερον ημέραν ;¨.
Το διάβασα και δεν το πιστεύω ακόμη. Με επιστολή του στην ¨Καθημερινή¨της 10-10-2008, ένας αναγνώστης περιγράφει στον δημοσιογράφο Αντώνη Καρκαγιάννη το κάτωθι περιστατικό :
¨Μέσα από τον ορυμαγδό και τον κουρνιαχτό της επικρατούσας αποδόμησης που βιώνουμε, μου προέκυψε επεισόδιο ανέλπιστο και γι’αυτό αξιοσημείωτο.
Ζήτησα από ειδικό κατάστημα να μου στείλει έναν τεχνίτη για την εγκατάσταση τηλεοπτικής συσκευής. Πράγματι ήλθε ο κ Σπύρος. Κατόπτευσε τον χώρο, εκτίμησε την κατάσταση και όταν τον ρώτησα τι θα κοστήσει , μου είπε σαράντα (40) Ευρώ. Έπειτα από δύο μέρες ήλθε ο κ Σπύρος με τα εργαλεία του και τα απαιτούμενα υλικά. Με πολλή επιμέλεια και επιδεξιότητα έκανε τη δουλειά του και επί πλέον ρύθμισε τα κανάλια.
Ευχαριστώντας τον, του πρόσφερα τα δύο χαρτονομίσματα των 20 Ευρώ. Άνοιξε το πορτοφόλι του και αντί τα βάλει μέσα . έβγαλε και μου πρόσφερε χαρτονόμισμα των 10 Ευρώ . ¨Τι είναι αυτό ;¨του λέω,¨σαράντα δεν είπατε;¨. ¨Ναι¨μου λέει, ¨αλλά χρησιμοποίησα υλικά λιγότερα από ό,τι είχα υπολογίσει !!! Έμεινα άναυδος!!! Παρά τις φορτικές παρακλήσεις μου ο κ Σπύρος δεν δέχθηκε να πάρει το δεκάρικο ούτε ως δώρο!. Ζήτησα να μάθω τι ήταν αυτός ο ανατρεπτικός πραγματικά επαναστατικός άνθρωπος, που ήταν μπροστά μου. Ήταν μικροσυνταξιούχος του ΙΚΑ, εβδομήντα έξι ετών. Παιδί πολύτεκνης οικογένειας. Δούλευε από μικρός. Κάποτε δούλευε συνέχεια δεκαοκτώ ώρες, για να αγοράσει ένα φόρεμα, δώρο στην αδελφή του, για τον γάμο της. Οι εργοδότες του, όχι μόνον δεν του έβαζαν τα ένσημα , που έπρεπε, αλλά όταν ζήτησε τη σύνταξή του, ανακάλυψε ότι του έβαλαν λιγότερα από ό,τι του έλεγαν.
Ο αξιότιμος κ Σπύρος, ο ¨μικρός ο μέγας¨,με τη στάση του,μιας ολόκληρης ζωής, διαγράφει, εκμηδενίζει,οικτίρει όλους εκείνους τους όφσορους νομικιστές, ¨ηθικό είναι το νόμιμο¨-όλους εκείνους τους του όψιμους σοφιστές-¨ο θάνατος της ηθικής¨-όλα αυτά τα απόβλητα,που τις πρόσφατες δεκαετίες μας κατέκλυσαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου