Χρονικό μνήμης

¨Παλιά¨, η πρώτη και αρχαιότερη συνοικία του Βόλου. Όταν περιδιαβαίνει κανείς μέσα στα στενά της, με τα γραφικά ταβερνάκια της, τα ουζερί της και τα μεζεδοπωλεία της, αισθάνεται ότι βρίσκεται σε μια ¨γωνιά¨ της Παλιάς Αθήνας.
Μετά την απελευθέρωση του Βόλου από τους Τούρκους, στις 2 Νοεμβρίου 1881, η νέα πόλη από το λιμάνι και ανατολικά συνέχισε την δυναμική της ανάπτυξη και πρόοδο. Η παλιά πόλη, εκεί στο λόφο, που περιβάλλεται από το Κάστρο με Τουρκικό πληθυσμό απελευθερώνεται.
Έξω από το Κάστρο ήταν το επιβλητικότερο οικοδόμημα, η Δημοτική Φρουταγορά, που δεν υπάρχει σήμερα. Όλο το εμπόριο, όλες οι συναλλαγές γίνονταν στα μικρά στενοσόκακα και στις πλατείες της συνοικίας.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς. Τα περίφημα Χάνια των Παλαιών, που ήταν ξενοδοχεία για ανθρώπους και ζώα. Το χάνι των αδελφών Μηλίνη, του Αποστόλη Βατσαρέα του Κουτσορίζου.
Τα παντοπωλεία του Σταυράκη, του Πέτρου, του Βούλγαρη, του Παπαντωνίου, του Παππά, του Παπαφίλιππα, του Ερμαριόπουλου, του Δενελάβα, του Ζωϊόπουλου και άλλων, που δεν συγκρατεί η μνήμη μου.
Τα κρεοπωλεία του Μπρουζούκη, του Ζήκα, του Ταφίλη, του Τσέλιου και του Νικολάου.
Τα αρτοποιεία του Παπαϊωάννου, του Βότση, του Τσάτσου, του Αντάμη και του Γιαννάτου.
Tα οπωροπωλεία, που ήταν τα περισσότερα σε πάγκους . Τα μεγαλύτερα του Βαζούκη ,του Μεταξά, του Τσεργή, του Σακαλάκη.
Τα γαλακτοπωλεία του Κόφφα και του Παπαγιάννη.
Τα μαγειρεία : Κατσαμπέκα, Τάκου, Ντάκη και Τανάγια.
Τα κουρεία : Πατσαντά, Γκαντίνα, Μαλαχιά, Βολιώτη, Κατσούρα και Καραγιάννη.
Τα τσαγκάρικα : Λάζου και Γαλάνη .
Τα ιατρεία του Φιλιππάκη και του Μανδραγού.
Τα φαρμακεία του Σμπόρου και Βέργου.

Τα καφενεία : Αλντιμπαρμάκη, Δαλούκα, Σκοτινώτη, Καραγιάννη, Σίμου.
Τα ραφεία : Τσοπουρίδη, Παταβάλη, Θεοδώρου, Αναστασόπουλου.
Το ζαχαροπλαστείο ¨ Το ρόδον ¨ του Κώστα Βλάχου.

Τα κρασοπωλεία : Νασιώκα και Μπουκουβάλα.
Τα εμπορικά με ενδύματα : Του Τσάτσου, του Ζέρβα, του Κυτούδη, του Νοταρά, του ¨Πετεινού¨.


Τα καταστήματα με εγχώρια προϊόντα : Του Χρυσόμαλλου, του Παλαμηδά, του Καλαντζή, του Κλειδωνάρη, του Τσιμπερίδη, του Κακκαβά.
Τα τροχεία : Του Αλεξάνδρου και του Ταγματάρχη.
Τα ποδηλαταδικα : Παπαχατζή, Καρουκανίδη, Ρήγα.
Τα βυρσοδεψεία : Κάπα, Μιχαηλίδη-Χατζηαναστασίου, Λαδά και Βίκου.
Το εργοστάσιο Φωταερίου, που έδινε φως στην πόλη.
Την υφαντουργία ¨Τζήμα¨ με τα εκλεκτά μάλλινα υφαντά.
Το πιλοποιείο του Μίμη Παπαγεωργίου .
Τους δύο μικρούς κυλινδρόμυλους του Παπαθεολόγου και του Φωκιανού, που άλεθαν κάθε μέρα τα σιτάρια, που κουβαλούσαν οι αγρότες του κάμπου. Έκαναν παραγωγή ένα πολύ καλό αλεύρι.
Τα σαμαράδικα, τα πεταλάδικα, τα γανωματίδικα μαγαζιά.
Το κατάστημα του Γιάννη Δουλαδίρη, που εξυπηρετούσε κάθε μέρα αγρότες και κτηνοτράφους.
Το 9ον Δημοτικό Σχολείο στο Παλαιό Λιμεναρχείο,όπου έμαθαν τα πρώτα τους γράμματα οι νέοι των Παλαιών και της Νεάπολης. Το 4ον Αστυνομικό Τμήμα, που αστυνόμευε την περιοχή. Τον ναό των Αγίων Θεοδώρων στην κορυφή του λόφου, φύλακα και προστάτη των Παλαιών.
Τα ¨Παλιά¨ του Βόλου. Ένα εμπορικό κέντρο, που ήκμασε για πολλές δεκαετίες. Σήμερα έχει χάσει την αίγλη του και το παλιό του μεγαλείο. Ο κόσμος που επισκέπτονταν την μέρα την εμπορική αγορά των Παλαιών, έρχεται τη νύχτα, για να απολαύσει όμορφη ατμόσφαιρα και λαχταριστές λιχουδιές.
¨Παλιά¨ του Βόλου. Ένα κομμάτι της πόλης περικλειόμενο από τον Σιδηροδρομικό Σταθμό, τον Μύλο Λούλη, την κλωστοϋφαντουργία Παπαγεωργίου, το κεραμοποιείο Τσαλαπάτα,το εγοστάσιο Οινοπνεύματος, το εργοστάσιο γεωργικών μηχανημάτων Αξελού, τα ψυγεία Μουστακαλή.
Ένας χώρος, που έσφιζε κάθε μέρα από ζωή και κίνηση, που έδιναν οι χιλιάδες εργαζόμενοι και επισκέπτες.

Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος 28-9-2011