Περνάμε δύσκολες μέρες σαν χώρα και σαν λαός. Το δυστύχημα είναι ότι δεν φαίνεται από πουθενά ¨φως¨ στο βάθος του ¨τούνελ¨.
Πορευτήκαμε για πολλά χρόνια χωρίς πρόγραμμα, χωρίς προοπτικές, με αποτέλεσμα να φτάσουμε σε απαράδεκτες και ασύστολες καταστάσεις.
Ανεργία, ακρίβεια, λαθρομετανάστες μας ταλανίζουν σε καθημερινή βάση.
Κάθε φορά που προβληματίζομαι, προσφεύγω σε ιστορικά κείμενα, όπου αντίστοιχες ιστορικές συγκυρίες συνέβησαν στη χώρα μας και αντιμετωπίστηκαν δεόντως. Όπως η κατωτέρω ιστορία :
¨Στην αρχαία Αθήνα, οι μέτοικοι, οι άνδρες δηλαδή που είχαν γεννηθεί σε άλλη πόλη, ελληνική ή βαρβαρική, αλλά έμεναν μόνιμα στην Αθήνα, προστατεύονταν από τους Νόμους, αλλά είχαν περιορισμένα πολιτικά δικαιώματα. Για παράδειγμα, δεν μπορούσαν να παντρευτούν Ατθίδα, να αποκτήσουν ακίνητη περιουσία, ούτε να εμφανιστούν αυτοπροσώπως στο Δικαστήριο, όπου εκπροσωπούντο από Αθηναίο πολίτη.
Είχαν υποχρέωση στράτευσης και πλήρωναν ειδικό ετήσιο φόρο, το μετοίκιο, ίσο με 12 αττικές δραχμές. Επίσης απαγορεύονταν να αναλάβουν οποιοδήποτε δημόσιο αξίωμα. Οι μέτοικοι συνέρρεαν στην Αθήνα, όχι μόνον από άλλες ελληνικές πόλεις, αλλά και από τη Συρία, τη Λυδία, τη Φρυγία και κατέκλυαν την πόλη και τους γύρω Δήμους. Οι Αθηναίοι ψήφισαν ειδικούς Νόμους το 451,450 π.χ.(την εποχή του Περικλή) και το 403,402 π.χ. για να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο της πληθυσμιακής αλλοίωσης της πόλης τους. ¨
Με τα σημερινά δεδομένα, στο θέμα της λαθρομετανάστευσης τίποτα σωστό δεν έγινε. Ανοχύρωτη χώρα η Ελλάδα μας. Μπάζει από παντού. Από τη μια τους κάνουμε απέλαση και από την άλλη μας έρχονται πολλαπλάσιοι. Οι αρμόδιες υπηρεσίες τα έχουν χαμένα.
Η οργάνωση του Κράτους παρουσιάζει αδυναμίες μπροστά στο πρόβλημα. Μήπως όμως και εμείς οι πολίτες έχουμε κάποιες ευθύνες, παραμένοντες άφωνοι, μοιραίοι και βωβοί ;
Βασίλειος Παλαμηδάς – Βόλος 23-12-2011 .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου