Στο ίδιο έργο θεατές

Θα πρέπει να ήταν σε μεγάλες στιγμές έμπνευσης και δημιουργίας, ο Αντώνης Ανδρικάκης στους στίχους, ο Γιώργος Νταλάρας στη μουσική και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου μαζί με τον Γ. Νταλάρα στο τραγούδι, όταν το έτος 1991 κυκλοφόρησαν σε δίσκο το τραγούδι με τίτλο : ¨ Στο ίδιο έργο θεατές¨.

Είναι ένα τραγούδι διαχρονικό, που μιλάει στις καρδιές των ανθρώπων, ένα έργο που παίζεται κάθε μέρα και θα επαναλαμβάνεται όσα χρόνια κι αν περάσουν :

¨Στο ίδιο έργο θεατές

χαμένης νύχτας εραστές

με μια κιθάρα στης Αθήνας τον εξώστη

από το σήμερα στο χτες

της απουσίας φοιτητές

με έναν ήχο στη ψυχή ναυαγοσώστη.



Ο,τι ακούω να ακούς

μέσα σε κόσμους μυστικούς

θ΄ανακαλύψεις μια πατρίδα ξεχασμένη

παραδομένη στους καιρούς

και σε πελάτες πονηρούς

σε συμπληγάδες μια ζωή παγιδευμένη.



Στο ίδιο έργο θεατές

εσύ κι εγώ τραγουδιστές

φανατικοί της πιο φευγάτης εξουσίας

οι ήχοι μας διαδηλωτές

και τα στιχάκια εμπρηστές

αυτό το έργο είναι παιχνίδι φαντασίας



Σενάριο χωρίς πλοκή

της ιστορίας εμπλοκή

αυτά τα χρόνια που χρεώθηκες να ζήσεις

με ποια τραγούδια να σωθείς

με ποιους δικούς σου να βρεθείς

με ποιαν αλήθεια τώρα πια να μαρτυρήσεις.



Θα βρούμε αλλιώτικους ρυθμούς

στου τραγουδιού μας τους γκρεμούς

θα περπατήσουμε κι απόψε ακροβάτες

μέσα από λόγια και λυγμούς

της εποχής μας τους χρησμούς

θα ξεχωρίσουμε απ΄τις οφθαλμαπάτες.



Στο ίδιο έργο θεατές εσύ κι εγώ τραγουδιστές

φανατικοί της πιο φευγάτης εξουσίας

οι ήχοι μας διαδηλωτές

και τα στιχάκια εμπρηστές

αυτό το έργο είναι παιχνίδι φαντασίας



Στο ίδιο πάντα σκηνικό

και στης ψυχής τον πανικό

απόψε πνίγομαι χρειάζομαι αέρα

θέλω ν’αρχίσω από δω

αλλιως τα πράγματα να δω

να πω στον κόσμο μια δική μου καλησπέρα.