Τέλος εποχής

               Αρχίζει μετά τη Μεταπολίτευση , κάπου αρχές της δημαρχίας Κουντούρη . Η εποχή μας . Τότε περίπου μια φιλική ομάδα συμπολιτών , στο πλαίσιο του Δήμου , συμμετέχει ενεργά σε έργα πολιτισμού , όπως το ¨ Ανοικτό ¨ Πανεπιστήμιο. Οι Βαλκανικές εκθέσεις , το θέατρο , η μουσική , το δημοτικό περιοδικό και άλλα . Άνθρωποι με μεράκι συνέχισαν να προσφέρουν και στους επόμενους καιρούς , παρόλες τις δυσκολίες που δημιουργούν οι παρατρεχάμενοι του Αθηνοκεντρικού κατευθυνόμενου παραπολιτισμού που καπελώνει ετσιθελικά την απονήρευτη επαρχία .

               Ναι , λίγο έλειψε στη φιλική πολιτισμική μας συντροφιά νάρθουν τα πάνω κάτω , αλλ’ευτυχώς τελικά φιλιώναμε και το γιορτάζαμε , πότε στη Μακρινίτσα , στη Βίγλα του Κουϊκούμη , με τον Μένιο Μουρτζόπουλο να παίζει στο πιάνο και να τραγουδάει τον ¨ Αητό του Ολύμπου ¨ , του Γεωργίου Σκλάβου και πότε στα ¨ Αστέρια ¨ στη φιλόξενη αυλή του Μουγογιάννη , με τον Γιάννη να παρουσιάζει ένα φωνητικό δικό του ρεπερτόριο .

               Ναι , ήταν ωραία εκείνη η πολιτισμική μας συντροφιά , αλλά με τον καιρό , αντί να διευρύνεται άρχισε να αραιώνει . Έφυγε ο Κίτσος ο Μακρής , ο Ηλίας Λεφούσης , η Νίτσα Κολλιού , ο 0δυσσέας Μουντούλιας , ο Γιάννης Παντίδης , ο Γιάννης Μουγογιάννης για να ακολουθήσουν πρόσφατα ο Κυριάκος Κρομμυδάκης , ο Γιώργος Καφενταράκης , σχεδόν μαζί . Και οι εναπομέιναντες μνημονεύαμε τους απελθόντες ,αναθυμόμασταν τα παλιά και αναπολούσαμε τα αξέχαστα . Κυρίως με τη Γιάννα Μουγογιάννη , που στην εποχή μας ¨ πρωταγωνιστούσε¨  ως δημοτική σύμβουλος , με προσφορά στους παιδικούς σταθμούς και πότε ως νοικοκυρά των ¨ Αστεριών ¨ να μας φιλοξενεί με γεύματα και δείπνα .

               Τις  τελευταίες μέρες περνούσα από τα ¨ Αστέρια ¨,αλλά η Γιάννα δεν ήταν εκεί . Δεν ήταν ούτε με τους άλλους που πάσχιζαν να διασώσουν το πράσινο του πάρκου . Δεν ήταν ούτε και στο νοσοκομείο , όπως ρωτώντας έμαθα . Ήταν στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής , σ’ένα ταξίδι για τα ψηλότερα,τα επουράνια ¨ Αστέρια ¨ .

               Το ξαφνικό φευγιό της Γιάννας Μουγογιάννη μας λύπησε διπλά . Ζώντας η Γιάννα μας θύμιζε και ζούσαμε εκείνη τη φιλική μας ομάδα ανθρώπων του πολιτισμού , που λείπει . Φεύγοντας η Γιάννα έγραψε αθέλητα και το τέλος μιας ολόκληρης και περασμένης εποχής . Το τέλος της εποχής μας …

              Γιάννης Μαντίδης – Βόλος 21/8/2016