Μοναξιά γένους θηλυκού

                          Η μοναξιά είναι ένα θηλυκό πλάσμα που μεταμορφώνεται συνεχώς .Σήμερα είναι μια γυναίκα , αύριο μια αλεπού , μια λύκαινα μεθάυριο , σήμερα είναι μια τρανταφυλλιά, αύριο μια μεγάλη λεύκα , μεθαύριο μια άγρια κληματαριά .

                         Η μοναξιά μπορεί να γίνει βροχή , πυκνή ομίχλη, ένα φως μακρινό μέσα στο νου . Η μοναξιά είναι ένα θηλυκό πλάσμα , ένα πουλί που κλωσάει τα αυγά του , σε μια φωλιά που τίποτε και κανένας δεν μπορεί να τη βρει , είναι ένα ψάρι που εγκυμονεί χιλιάδες ψάρια , μια  καλογριά πρώην πόρνη , που πιστεύει στο Χριστό , όπως στον πρώτο της νταβά .

                         Χθες για μένα ήταν μια γυναίκα , που δεν είχε κανένα σκοπό μαζί μου και εγώ καμιά προοπτική . Κοιμηθήκαμε μαζί και μετά τον έρωτα , όλες της οι μεταμορφώσεις μέσα στο όνειρό μου πήραν σάρκα , όλων των εμβίων οι μορφές παρουσιάστηκαν , το μαξιλάρι μου το ένιωθα σκληρό σαν κερατόλιθο και καθώς ήθελα και εγώ να ακολουθώ τις μεταμορφώσεις , συστρεφόμουν στο κρεβάτι σαν ψάρι που είχε πιαστεί στο δίχτυ , κι όταν ξύπνησα ένιωσα ότι ήμουν μόνος στον κόσμο , εντελώς μόνος , γιατί πως ήταν δυνατόν να ήμουν αλλιώτικα ;

                         Όλα τα πράγματα στον κόσμο αυτόν είναι μόνα , άσχετα αν όλα μαζί αποτελούν τον κόσμο , η μοναξιά στο κάθε                                                                                                     κύτταρό μου μέσα θρονιασμένη , μάταια μιλούσε με τη φωνή μου , για το ομαδικό πνεύμα …

                  Στέλιος Ντάμαλης – Λάρισα 9/8/2016