Οι εκδρομές και τα ταξίδια , είναι πάντα ευχάριστα
... Ταξιδεύοντας σε μέρη και σε τόπους γνώριμους ή άγνωστους κατά καιρούς ,
ζούμε στιγμές πρωτόγνωρες , ευχάριστες και πολυπλαντα-
γμένες . Κι ακόμα
περισσότερο , όταν πρόκειται για ταξίδια πολυή-
μερα ωσάν αυτό που
πραγματοποιήσαμε στης Μικρασίας τις θωριές και στη Μεγάλη Ελλάδα , π’απλώνονταν
ανατολικά πέρα από τον Έβρο ποταμό και τα Μικρασιάτικα Αιγαιελαγίτικα παράλια ,
της γειτονικής μας χώρας , της Τουρκίας .
Εδώ
ο νους του ανθρώπου πάλλεται και ο λογισμός του τρέχει , τρέχει να βρει τα
γνώριμα τα ιστορικά τ’αχνάρια , να δει τα όσα άφησαν οι πρόγονοι ξοπίσω τους ,
όπου αιώνες ζήσανε στα μέρη της Ασίας . Κι αναλογίζεται , ρωτά , στο διάβα κάθε
τόσο ,ο ταξιδιώ-
της άνθρωπος , μετά από τα
σύνορα της χώρας μας και λέειφωναχτά.
Eίναι η Θράκη μας εδώ , που ¨χώρισαν¨
στη μέση : Κεσάνη και Καλλίπολη , η Ραιδεστός πιο πέρα , Αδριανούπολη πιο κει ,
Σαράντα Εκκλησίες , με τον τρανότερο Νομό και μέγα βιλαέτι , την INSTABUL , τη μαγική , που
λένε σήμερα την Κωνσταντινούπολη ...¨
Και με το fery της γραμμής περνάμε από την Ευρώπη , φτάνουμε στην ήπειρο
Ασία . Η Μικρασία είναι εδώ , η αρχαία Δαρδανία , με τα στενά τα ξακουστά ,
αυτά τα Δαρδανέλια ... Ο Ελλήσποντος κι ο Μαρμαράς , η πανώρια Προποντίδα ... Η
Τροία η απόρθητη , η χώρα του Πριάμου , η πολιτεία αυτή η ξακουστή , του Σλήμαν
το καμάρι ... Εδώ και η Αλεξανδρινή Τρωάδα του Ομήρου , που βλέπουμε – γνωρίζουμε
από την Ιλιάδα και μέσα από την Οδύσσεια , βρίσκουμε την Ιθάκη , που δέκα
χρόνια έψαχνε να βρει ο Οδυσσέας ...
Και στο ταξίδι μας αυτό , γνωρίσαμε μια άλλη Ελλάδα
, πιο φωτεινή πιο ¨τρανή¨ από την ενδοχώρα . Τρανή σε αξίες και σπουδή , σε
πλούτη , μεγαλεία , που είχανε οι Έλληνες αιώνες στη ζωή τους , από τα χρόνια
τα παμπάλαια αυτά της Ιωνίας , που αποίκισαν οι Ίωνες και δώσανε τα ¨φώτα¨ κι
εκείνον τον πολιτισμό , μοναδικό στον κόσμο . Εδώ , λοιπόν , η Πέργαμος , τα
λάγνα Μοσχονήσια , το Αϊβαλί , αγνάντεμα από της Σαπφούς τη χώρα , από τη Λέσβο
, που κοιτά τα έργα που έχουν κτίσει , από τον πρώτο οικισμό Μυτιληνιοί που
κάναν .
Τώρα για τη μητρόπολη τη θρυλική Σμύρνη , σαν τι να
αναφέρουμε και να πρωτοπούμε ... Που πλημμυράει το μυαλό , το ψυχισμό φουντώνει
, μ’αυτά τα κακουργήματα , που ξέρουμε ότι ζήσαν οι Έλληνες της Σμύρνης , που
διώχτηκαν , ξεριζώθηκαν και πρόσφυγες βρεθήκαν , χιλιάδες πανικόβλητοι Ρωμιοί
Μικρασιάτες το θρυλικό 1922 , με τη γενοκτονία ... Αφήνουμε στους ειδικούς αυτή
την ιστορία για το σήμερα , δυο λόγια για τη πόλη , αυτή τη μεγαλούπολη , των
εκατομμυρίων , που απλώθηκε και ενώνει , τριγύρω από τον κόλπο , με όλα τα
περίχωρα και τα κεφαλοχώρια . : Το Κορδελιό , Το Καβακλή , Μπουρνόβα , Καρατάσι
κι η Σμύρνη μεγαλούργησε κι έγινε μητρόπολη του ήλιου το λιοστάσι ...
Η Έφεσος η πολύφωτη , η πολύφημη κι αρχαία , μας
δείχνει τον πολιτισμό κι αυτή την ιστορία , θρησκευτική , πολιτική , τα τόσα
μεγαλεία , σώζεται στους αιώνες της και δείχνει το θεό της και τον πανάρχαιο
σοφό-τρανό πολιτισμό της . Εδώ ο οίκος του Θεού , της Παρθένου Παναγίας , εδώ
και της προστάτιδας Αρτέμιδος καρδιά της Αιόλιδας , μαγεύουνε τον άνθρωπο , τον
κάθε επισκέπτη , όπως μαγέψανε και μας , το νου μας και τη σκέψη .
Πιο κάτω το Κουσάντασι , το θέρετρο , η πόλη , που
στους τουρίστες γίνεται σωστό αραξοβόλι , ένα ασήμαντο χωριό , κάποτε ψαροχώρι
, έγινε σήμερα εδώ ένα από τα πανέμορφα της φύσης Τουρκοχώρι ... Η Προύσα μας
γοήτευσε , καθώς είναι κτισμένη , μέσα στο δάσος , στις πλαγιές τ’Ολύμπου ,
φωτισμένη , με τις αστείρευτες πηγές , τη λάτρα αυτής της φύσης , που δεν
μπορείς , στα χρόνια σου , ποτέ να λησμονήσεις .
Τέλος – και εξεπίτηδες – αφήσαμε την Πόλη . Οι λέξεις είναι αδύναμες για να την
περιγράψουν και την Κωνσταντινούπολη να πούνε , να φωνάξουν , γιατί η Πόλη
αγκαλιά τρεις θάλασσες κρατάει , τρεις πόλεις είναι πορφυρές που ο κόσμος
τραγουδάει ... Είναι πανέμορφη θωριά , ερωτική , μελένια , η Βασιλίδα πράγματι
, γλυκειά καρποσταλένια ...
Δ. Τσικούρας – Λάρισα 9/7/2015 .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου