Έρχονται στιγμές, που στίχοι τραγουδιών μας συγκινούν , μας συνεπαίρνουν. Είναι οι λέξεις τους τόσο δυνατές και ευρηματικές, που σπάνια τις συναντάμε στο ελληνικό τραγούδι.
Δύο καλλιτέχνες, ο Δημήτρης Μητροπάνος στο τραγούδι και ο Τάκης Μουσαφίρης στους στίχους και τη μουσική, σε μεγάλες στιγμές έμπνευσης και δημιουργίας, μας χάρισαν, το 2001, το τραγούδι : ¨Χιονάνθρωπος¨ :
¨Σου έλεγα έχεις σπασμένα τα φτερά
και μην πετάς πολύ ψηλά θα τσακιστείς
και μούλεγες καλά – καλά .
Σου έλεγα μη δίνεσαι, μη σκορπίζεσαι,
κοίταξε λίγο και τον εαυτό σου
και μούλεγες καλά – καλά .
Ταξίδευες γινόσουν νύχτα λίγο – λίγο.
Σου έλεγα χανόμαστε – χανόμαστε ,
δεν το καταλαβαίνεις ;
Και συ μου έλεγες καλά – καλά .
Γιατί εσύ δεν ήσουν άνθρωπος ,
γιατί εσύ ήσουν χιονάνθρωπος,
που λίγο – λίγο έλιωνες ,
εγώ σε ζεσταινα και συ μου έλιωνες.
Σου έλεγα απ’την καλή σου τη καρδιά,
ζεις για τους άλλους μοναχά και συ δεν ζεις.
Και μούλεγες καλά – καλά.
Σου έλεγα μη νοιάζεσαι, μη μοιράζεσαι,
κράτα και κάτι για το εαυτό σου
και μούλεγες καλά – καλά ¨.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου