Αγάπη

Ο Μιλτιάδης Μαλακάσης (1869-1943) ποιητής από τους σημαντικότερους του
Νεοελληνικού λυρισμού γεννήθηκε στο Μεσολόγγι. Καταγόταν από πλούσια οικο-
γένεια αγωνιστών τουΕικοσιένα με πολύ πλούτο και άνεση, που του εξασφάλιζε
μια ζωή αφιερωμένη στη τέχνη και τη μάθηση. Στα ποιήματά του κυριαρχεί η νοστα-
λγία και το όραμα ενός κόσμου που έχει χαθεί. Κορυφαίες δημιουργίες του τα ποιή-
ματα : ¨Τάκης Πλούμας¨,¨Μπαταριάς¨,¨Το δάσος¨.
Ένα δείγμα της δουλειάς του είναι το κατωτέρω ποίημα με τίτλο:¨Αγάπη¨.

Ας μη γυρίζει ο λογισμός στα χρόνα εκείνα πίσω.
Κάλλιο μια τέτοια θύμηση για πάντα να χαθεί,
ποιος ξέρει, τώρα θ’άτανε γραφτό να σ’αγαπήσω,
και τόσο που καμμιά ποτέ δεν έχει αγαπηθεί.

Κι αν έφυγε η νιότη σου, που θλίβεσαι για δαύτη,
ως πουλί που πέταξε μ’άλλα μαζί πουλιά,
περσότερο από μία άνοιξη τον έρωτά μου ανάφτει
του χινοπώρου τ’άγγιγμα στα ωραία σου μαλλιά.

Κι’ακόμα φτάνω ν’αγαπώ σ’εσέ μια άλλη εικόνα,
τ’ορκίζομαι στα μάτια σου που τόσο λαχταρώ,
τον ήμερο κι ανέφελο και το γλυκό χειμώνα,
που στο χλωμό σου πρόσωπο μια μέρα θα θωρώ.

Και μάθε το, τις μελιχρές λαμπάδες του Δεκέμβρη,
και τις φεγγαροσκέπαστες του Γεναριού ομορφιές,
μήτε τις τρέλλες τ’Απριλιού κανένας θα τις εύρει,
μήτε και στις μονότονες του Μάη καλοκαιριές.