Εικοστή ενάτη Φεβρουαρίου. Μια μέρα που περισσεύει στο χρόνο. Η "δις έκτη" μέρα, κατά τους υπολογισμούς του Έλληνα Αλεξανδρινού αστρονόμου Σωσιγένη. Ο Ιούλιος Καίσαρ εύρων σε μέγιστη σύγχυση το χρονομετρικό σύστημα της Ρώμης και ποικιλία συστημάτων ανά τας χώρας της κοσμοκρατορίας, ανέθεσε στον εξ Αλεξανδρείας Σωσίγένων το έργον της μεταρρυθμίσεως. Ο Σωσιγένης υπολόγισε τη διάρκεια του έτους σε 365 μέρες και 6 ώρες και όρισε τα έτη να έχουν 365 μέρες, ενώ σε κάθε τέταρτο έτος να προστίθενται μια ακόμη μέρα, στην "έκτη προ των Καλένδων του Μαρτίου". Έτσι η μέρα αυτή, επειδή μετριόταν δύο φορές, ονομάστηκε "δις έκτη" και το έτος που την περιείχε "δίσεκτο".
Έτσι ξεκίνησε από το έτος 45 π.Χ. το Ιουλιανό Ημερολόγιο. Μέχρι του Ιουλίου Καίσαρος οι Ρωμαίοι μεταχειρίζοντο το ημερολόγιον του Νουμά, το αποκαλούμενον σελήνιακόν ημερολόγιον. Η διάρκεια του εικονίζετο εκ των φάσεων της σελήνης. Με πρωτοβουλίες του Πάπα Γρηγορίου ΙΓ, εισήχθη εις την Δυσιν, το 1582, το "Γρηγοριανόν Ημερολόγιον". Πρώτα στη Γαλλία, το 1584 στη Γερμανία, στην Πολωνία το 1586, στην Ουγγαρία το 1588.
Στις Ορθόδοξες χώρες βράδυνε η εισαγωγή του νέου ημερολογίου.
Στην Ελλάδα έγινε η μεταβολή μετά την 15 Οκτωβρίου 1923. Έτσι από την 15η Φεβρουαρίου "πετάξαμε" ημερολογιακώς στην 1 η Μαρτίου 1923. Αυτό σημαίνει ότι στην Ελλάδα το έτος 1923 ήταν ένα έτος με 352 μέρες, που είχε ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένα ελληνικό πιστοποιητικό γέννησης με ημερομηνία από 16 έως 28 Φεβρουαρίου 1923.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου