Ο ποιητής Νίκος Γκάτσος , όπως τον γνώριζα ...

                                         Ο ποιητής Νίκος Γκάτσος  , όπως τον γνώριζα …                         

                          Ο δημοσιογράφος και στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος σε ένα ένθετο της εφημερίδας ¨ΤΑ ΝΕΑ ¨που είχε τίτλο ¨ Πρόσωπα 21^ος αιώνας ¨, της 15 Μαΐου       1999     γράφει ένα κείμενο με τίτλο ¨Οι παραξενιές , οι χαρές , οι αγωνίες ¨,για τον ποιητή Νίκο       Γκάτσο  ( 1911 – 1992 ) . Επειδή τα όσα έγραψε ο αγαπητός Λ.Π. έχουν ενδιαφέρον , αξίζουν     τον κόπο , μερικές πτυχές από τη ζωή του ποιητή , να τις ξαναδιαβάσουμε :           

                       ¨Ο Νίκος Γκάτσος είχε φιλικές σχέσεις μαζί μου . Αλλά δεν ήταν φίλος μου . Φίλος του ήταν ο Χατζηδάκις . Αλλά και ο Ξαρχάκος . Και ο Μόυτσης για ένα  διάστημα .              

Αγαπούσε ιδιαίτερα τον Μανώλη Μητσιά . Και ένα φεγγάρι έκανε παρέα με τον Κηλαηδόνη , σε ένα καφενείο , κοντά στη σχολή Ευελπίδων . Φυσικά , είχε απείρους θαυμαστές . Ο ¨κύκλος του, όμως , ήταν πολύ στενός . Σ’αυτόν τον κύκλο χωρούσε και η Νάνα Μούσχουρη  που ο ποιητής την αντιμετώπιζε με μεγάλη τρυφερότητα .                               

                        Ποτέ δεν επιδίωξα να μπω στο χώρο των Γκάτσου - Χατζηδάκι . Μα και να το επεδίωκα μάλλον θα έμενα απ’έξω . Τα χνώτα μου δεν ταίριαζαν με τα χνώτα του Χατζηδάκι . Εκείνος ήταν με την ΑΕΠΙ . Εγώ με την ΕΜΣΕ . Εκείνος με την μπαλάντα . Εγώ με τον ζεϊμπέκικο . Εκείνος με την αγορίστικη παρέα του και τα ξενύχτια του κι εγώ με την οικογένεια – γυναίκα , παιδί – και ζωή μετρημένη . Εκείνος με τον Τσαρούχη , τον Ελύτη , τον Σεφέρη , τον Γκίκα , τον Εγγονόπουλο , τον Εμπειρίκο και βεβαίως τον Γκάτσο . Κι εγώ , με όλους αυτούς , αλλά και με τον Ρίτσο , τον Καρούζο ,τον   Αναγνωστάκη , τον Πατρίκιο , τον    Διαμαντή Διαμαντόπουλο .                           

          Ο Γκάτσος ήταν ¨κολλητός¨με τον Χατζηδάκι ,  αδέρφια . Είχαν μια σχέση . δυνατή . Σεβόταν ο ένας τον άλλο . Τρώγανε μαζί , τα μεσημέρια ιδίως . Αλληλοπειράζονταν . Κουβεντιάζανε ώρες ατέλειωτες . Κυκλοφορούσαν στο ίδιο αισθητικό τοπίο . Διέφεραν  κάπως στα ¨πολιτικά ¨. Ο Γκάτσος ήταν μάλλον κεντρώος . Είχαν αμοιβαία εμπιστοσύνη . Και καμίαν αποκλειστικά , σχεδόν , συνεργασία στο τραγούδι .                   

         Αργά , κάθε μεσημέρι πήγαινε ο Ν.Γ. στο πολυτελές εστιατόριο ¨ Τζι Μπι Κόρνερ ¨  του ξενοδοχείου ¨ Μεγάλη Βρετανία ¨ , για φαγητό , όπου θα τρώγανε μαζί με τον Μ.Χ. και θα λέγανε τα δικά τους , γύρω από την καθημερινότητα . ,Ένας πελάτης του ρεστωράν , που συνέτρωγε ένα μεσημέρι , δίπλα στους μεγάλους δημιουργούς του λόγου και της μουσικής , περιγράφει ,     όπως το είδε εκείνο το περιστατικό , από το γεύμα των δύο ανδρών :  

        Πλησιάζει ο μετρ . ¨ Τι θα φάει ο κύριος Χατζηδάκις ;

        Χατζηδάκις :  ¨ Έχει γαρίδες ¨ ; 

        Ο μετρ στο σερβιτόρο : ¨ Έχει γαρίδες ¨ ;    

        Ο σερβιτόρος προς τον μάγειρα ; ¨ Έχει γαρίδες ¨;           

        Ο μάγειρας προς τον σερβιτόρο : ¨ Έχει ¨.           

        Ο μετρ προς τον Χατζηδάκι : ¨ Έχει γαρίδες , κύριε Χατζηδάκι ¨.               

        Ο Χατζηδάκις προς τον μετρ : ¨ Φρέσκιες ή κατεψυγμένες ; ¨            

        Ο μετρ προς τον σερβιτόρο : ¨ Φρέσκιες ή κατεψυγμένες ; ¨      

        Ο σερβιτόρος προς τον μάγειρα : ¨ Φρέσκιες ή κατεψυγμένες ; ¨      

        Ο μάγειρας προς τον σερβιτόρο : ¨ Κατεψυγμένες ¨ .              

        Ο σερβιτόρος προς τον μετρ : ¨ Κατεψυγμένες ¨ . 

        Ο μετρ προς το Χατζηδάκι : ¨ Κατεψυγμένες , κύριε Χατζηδάκι . ¨              

        Νέα σκυταλοδρομία : ¨ Μικρές ή μεγάλες ; ¨.          

      ¨Μικρές ¨.            

        Και ο Χατζηδάκις :  ¨ Εντάξει .Φέρε μου μια μερίδα μικρές κατεψυγμενες γαρίδες¨.         Ο μετρ ανακουφισμένος , έδινε την παραγγελία : ¨ Μια μερίδα γαρίδες για τον κ. Χατζηδάκι` ¨ .                        

              Ύστερα γυρνούσε στο Νίκο Γκάτσο .        

              Εσείς τι θα φάτε , κύριε Γκάτσο ;                

              Ο ποιητής τον κοιτούσε ερευνητικά και τον ρωτούσε ; Τι θα φάει το προσωπικό ;      

              Ο μετρ απαντούσε : ¨ Αγκινάρες α λα Πολίτα ¨.     

              Κι ο Γκάτσος : ¨ Μία αγκινάρες α λα Πολίτα ¨. Και κλείνοντας το μάτι έλεγε : ¨ Αποκλείεται να μην είναι καλό το φαγητό που θα φάνε ο μάγειρας , τα γκαρσόνια και ο μετρ ! ¨                  

              Η Αγαθή Δημητρούκα , ποιήτρια , σύντροφος του Ν.Γ. στα τελευταία 17 χρόνια της ζωής του , κληρονόμος του έργου του και ¨ψυχή¨ της εκδοτικής επιστροφής του ποιητή , αναφέρεται σε μια αφιέρωση που της έκανε ο Ν.Γ. στην τελευταία έκδοση του βιβλίου του : ¨ ΑΜΟΡΓΟΣ ¨ :              

           ¨ Στη Αγαθή με αγάπη ,   

              ετούτο το κιτάπι ,  

              που γράφτηκε όταν ήταν ,                       

              στων αστεριών τη σκόνη            

              ουράνιο χελιδόνι   

              και φλοίσβισμα στο Διώνη .        

             ( Διώνη παραλία κοντά στη γενέτειρά της )      

               Β.Π. – Απρίλης 2020                   .