Θερμή συνάντηση με απρόοπτο φινάλε

          Είχα να δω τον καλό μου φίλο πολύ καιρό και του τηλεφώνησα . ¨ Έλα στην Αθήνα , γωνία Ευριπίδου και Αιόλου¨ μου είπε και δώσαμε ραντεβού εκεί . ¨ Κάθισε στην καφετέρια και θα έρθω ¨ , μου είπε .

          Είχα πολύ καιρό να βρεθώ στην περιοχή . Έστριψα από την Πειραιώς στην Ευριπίδου , πέρασα μπροστά από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ , όπου λιαζόταν ένα σμάρι οπλισμένων αστυνομικών ¨ για τον φόβο των Ιουδαίων ¨, που λένε . Στάθμευσα σε μια γωνία , έξω από ένα γραφικό μεζετζίδικο , όπως έγραφε η ταμπέλα του , και άρχισα να περπατώ προς την Αθηνάς .

        Με πλημμύρισαν τα αρώματα από τα μπαχάρια , αρώματα που θυμίζουν παλιές , καλές εποχές , που μου θύμισαν τους φίλους μου τους Αρμένηδες , οσμές από παστουρμά , μοσχοκάρυδο , γαρύφαλλο , κανέλλα , αρώματα σε έναν δρόμο συνώνυμο των εδωδίμων – αποικιακών , με κατάληξη την έξοδο της Βαρβακείου Αγοράς .

       Απομεσήμερο ήταν και οι κρεοπώλες έπλεναν και γυάλιζαν τους πάγκους , που θα δεχτούν χαράματα το νωπό κρέας , για τους όλο και λιγότερους και συνεχώς πενόμενους πελάτες .

      Έφτασα στην Αιόλου και μύριζα εμπόριο , αντίκρισα εκείνη την καλή , ζωντανή Αθήνα , όπου μας πήγαιναν οι γονείς τις γιορτές και μας ψώνιζαν ρούχα , παπούτσια αλλά και ¨ μαλλί της γριάς ¨και κάστανα ή καλαμπόκι από τους πλανόδιους . Μπήκα και στην Αγία Ειρήνη κι άναψα κερί για τους γονείς , που  πήγαιναν συχνά εκεί στους ¨ Χαιρετισμούς ¨ .

      Με τις πιο όμορφες εικόνες , κάθισα στην καφετέρια , έξω στον πεζόδρομο , όμορφο και καθαρό το μαγαζί , και παρήγγειλα τον εσπρέσο μου , περιμένοντας τον φίλο . Κόσμος πήγαινε και ερχόταν , κυρίως ξένοι , κάθε  χρώματος και φυλής.Ένα πολύβουο μελίσσι στην καρδιά του Αθηναϊκού εμπορίου , που τα τελευταία χρόνια έγινε και ¨στέκι¨ με τα μπαράκια και τα καφέ αλά Παρίσι .

      Ήρθε ο φίλος , αγκαλιές , φιλιά , κουβέντες , αναμνήσεις , κάναμε και κάνα δυο τηλέφωνα σε παλιούς φίλους , πέρασε η ώρα , είπαμε να φύγουμε . ¨ Ρε , που είναι η τσάντα μου ;¨ Αναφώνησε ο φίλος ! Εδώ η τσάντα , εκεί η τσάντα , πουθενά η τσάντα ! ¨ Είχα μέσα το λάπτοτ και τα γυαλιά μου !

      Στο λάπτοπ έχω ένα σωρό πολύτιμα πράγματα και χωρίς τα γυαλιά της πρεσβυωπίας δεν βλέπω να διαβάσω ούτε πρωτοσέλιδο τίτλο αθλητικής εφημερίδας !¨ , μου λέει .

      Κι εγώ ψάχνω μαζί του , μάταια , και έχω τις ενοχές μου , που του ζήτησα να συναντηθούμε ! ¨ Τι τόθελα ¨ έλεγα μέσα μου . Πάει και η εικόνα της Αθήνας , πάνε όλα !

      Κι αν κανείς σας μπορεί να μου βρει ένα λάπτοπ να του το χαρίσω , διότι λεφτά δεν υπάρχουν , θα με απαλλάξει από                                                                                                                                               τις ενοχές …

     Β.Π. – Βόλος 6/4/2017             .