Εμείς που μείναμε

               Εμείς που μείναμε στο χώμα το σκληρό

               για τους νεκρούς θ’ανάψουμε λιβάνι

               κι όταν χαθεί μακριά το καραβάνι

               του χάρου του μεγάλου του πεχλιβάνη ,

               στη μνήμη τους θα στήσουμε χορό .

                Εμείς που μείναμε θα τρώμε το πρωί

                μια φέτα από του ήλιου το καρβέλι ,

                ένα τσαμπί σταφύλι από τ’αμπέλι

                 και δίχως πια του φόβου το τριβέλι ,

                 μπροστά θα προχωράμε στη ζωή .

                 Εμείς που μείναμε θα βγούμε μια βραδιά ,

                 στην ερημιά να σπείρουμε χορτάρι ,

                 και πριν για πάντα η νύχτα να μας πάρει ,

                 θα κάνουμε τη γη προσκυνητάρι

                 και κούνια για τ’αγέννητα παιδιά .

                   Νίκος Γκάτσος