Δεν έκανε σωστό λογαριασμό

                Εσπούδασε Νομικά . Νέος ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία . Πρόκειται για τον αείμνηστο και εξέχοντα δημοσιογράφο Κωστή Χαιρόπουλο ( 1873 – 1932 ) . Συνεργάστηκε με τις προπολεμικές εφημερίδες της εποχής ¨Χρόνος¨ και ¨Πρωΐα¨ . ΄Ηταν ο πατέρας του μεγάλου μουσικοσυνθέτη , στο ελαφρό τραγούδι , Χρήστου Χαιρόπουλου . Το ταλέντο του ήταν η ευθυμογραφική στήλη . Εγραφε το καθημερινό χρονογράφημα . Ένα δείγμα της δουλειάς του παραθέτω , από ένα χρονογράφημα με τίτλο ¨ Ο λογαριασμός του Νικολού ¨ , που δημοσιεύτηκε στη εφημερίδα ¨Πρωΐα 9-7-1926 :

             ¨ Προτινός μια γραία , που διετήρη μικρομάγαζον εις τον Πειραιά , απέθανε αιφνιδίως . Μεταξύ των εμπορευμάτων της η Αστυνομία ανεύρε δέμα περιέχον πλέον των πεντήκοντα χιλιάδων δραχμών . Το γεγονός εσχολιάσθη δυσμενώς δια την αποθανούσαν , η οποία ήτο γνωστόν , ότι διήγε αθλιέστατον βίον , τρώγουσα καθημερινώς ψωμί και ελιές , διά να αποταμιεύει τα χρήματα . Και οι μεν δυσμενείς κρίσεις δεν ήσαν καθ’ολοκληρίαν αδικαιολόγητοι . Διότι μία γεροντική ύπαρξις , άνευ κληρονόμων , μάλιστα , δεν πρέπει να κακοπερνά , συσσωρεύουσα εις το σεντούκι τα χιλιόδραχμα , τα  οποία δεν θα της χρησιμεύσουν ποτέ . Αλλ’ιδού ότι έρχεται ο θάνατος του Νικολού δια να δικαιώσει την αποθανούσαν γραίαν.  Ο μπάρμπα-Νικολός ήτο ένας τύπος Αθηναϊκός , γνωστότατος εις την συνοικίαν της Νεαπόλεως . Εβδομηντάρης περίπου άνευ ουδενός συγγγενούς , έζη με το τακτικόν εισόδημα μικράς περιουσίας , την οποίαν είχε επιτύχει να συγκεντρώσει εργαζόμενος επί μακρά έτη εις την Αμερικήν . Το εισόδημα τούτο του επήρκει δια να ζει μετρίως . Αλλά μίαν ημέραν έκαμε την ακόλουθον σκέψιν : ¨ Βρε δεν είμαι τρελός ; Ζω οπωσδήποτε φτωχικά με τους τόκους των χρημάτων που έχω και αφήνω άθικτο το κεφάλαιο ! Για ποιο λόγο ; Ποιος θα τα πάρει μετά τον θάνατόν μου ; Είμαι εβδομήντα ετών . Πόσο θα ζήσω ακόμα ; Δεν κάνω λογαριασμό και ν’αρχίσω να τρώω και από τα έτοιμα ; Αποτέλεσμα των σκέψεων τούτων ήταν να κατανεμηθεί το υπάρχον κεφάλαιον εις δέκα ίσα μέρη , όσα χρόνια υπελόγιζε ο κάτοχός του ότι ηδύνατο να ζήσει εισέτι , και να αρχίσει το φάγωμα .

          Η πρώτη πενταετία επέρασε και τα ημίση των διαθεσίμων κατηναλώθησαν . Αλλ’επέρασε και η δευτέρα πενταετία και το κεφάλαιον ολόκληρον εξηντλήθει . Τότε ο μπάρμπα-Νικολός ανένηψεν. Ενώ είχε γίνει ογδοηκοντούτης , δεν είχε αποθάνει , σύμφωνα με τους υπολογισμούς που είχε καταστρώσει προ δέκα ετών . Τα χρήματα είχον φαγωθεί . Το δίλημμα , εις το οποίον ευρέθη ο ατυχής , υπήρξε τραγικόν . Τι του έμενε να κάμει ; Να εργαθεί εις την ηλικίαν που ευρίσκετο ήτο αδύνατον  ¨. Να ζητήσει θέσιν κωμικόν . Δεν εχρησίμευεν ούτε διά πορτιέρης . Μετά πολλάς αμφιταλαντεύσεις κατέληξεν εις την απόφασιν να επαιτήσει , ακριβώς εις την ιδίαν συνοικίαν , όπου διήλθε τα ευτυχή χρόνια της ζωής του και όπου τον εγνώριζεν όλος ο κόσμος τόσον αυτόν , όσον και την τελευταίαν ιστορίαν του . Κατέλαβε , λοιπόν , μίαν γωνίαν , εις κάποιον δρόμον της Νεαπόλεως , και ήρχισε το έργον του , επαναλαμβάνων προς κάθε διερχόμενον διαβάτην την εξής στερεότυπον φράσιν :  ¨ Δώστε , Χριστιανοί , ελεημοσύνη και στον μπάρμπα-Νικολό που δεν έκανε σωστό το λογαριασμό .   

¨ Λογοτεχνικές αναζητήσεις ¨ – Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος