΄Ενας  απολογισμός

               Αμέτρητες είναι οι στιγμές , αυτές που χαρίσαμε στο τίποτα , στο πουθενά .

               Αυτές που ποτέ πίσω δε θα γυρίσουν και που στο πέρασμα του χρόνου θα μας λείψουν .

               Αυτές που δεν χαρήκαμε , αφού ήμασταν πολύ απασχολημένοι κυνηγώντας , το χρήμα , τη φήμη , την υστεροφημία .

               Ποτέ δεν καταλάβαμε ότι για μας είναι ήδη αργά και πως αύριο θα είναι αργότερα .

               Δεν καβαλήσαμε ποτέ εκείνη τη μοτοσυκλέτα που θέλαμε , δεν ταξιδέψαμε στα νησιά των ονείρων μας , δεν γνωρίσαμε τους ανθρώπους που θα μπορούσαν να μας δώσουν κάτι και να πάρουν κάτι και από μας .

               Πάντα σκεφτόμασταν το αύριο και παντοτινά μας ξέφευγε το σήμερα .

               Και τα χρόνια περνούσαν . Και τα χρόνια πέρασαν .

               Και συνεχίζουμε να έχουμε τα ¨θέλω μας¨ , αλλά και αυτά τα ¨θέλω¨ και τα ¨θα¨ , μένουν ανικανοποίητα , λειψά .

               Αφού δεν ξέρουμε , ίσως να μη μάθουμε ποτέ πώς να χαμογελάμε πλατειά .

               Και οι ανάσες μας , πλέον , θυμίζουν όλα αυτά που χάσαμε .

              Το δίδαγμα : Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε τώρα πια είναι μία σχεδόν απέλπιδα προσπάθεια , ώστε οι στιγμές που μας απομένουν να ¨ντυθούν¨ της χαράς τα χρώματα .

              Άλλο τίποτα .

              Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος 10/10/2016