Πριν πολλά χρόνια , σ’εκείνα τα
αλησμόνητα χρόνια του παλαιού Γυμνασίου , της δεκαετίας του Πενήντα , ο
φιλόλογος καθηγητής της Τάξης μας είχε την φαεινή ιδέα να μας βάλει στην ¨
Έκθεση Ιδεών ¨ το παραπάνω θέμα .
Μεγάλος ο πειρασμός , τεράστια
η πρόκληση να καταπιαστούμε , τόσο νέοι , εμείς , με την έννοια της
συγγνώμης και με τις καταβολές , τις
επιπτώσεις και τις συνέπειες , που κουβαλά ο όρος .
¨Ενώπιος Ενωπίω¨ . Αντιμέτωποι με το εαυτό μας , πολλές φορές , θα
βρεθούμε στα μονοπάτια του βίου μας . Εδώ απαιτείται και χρειάζεται καλός
χειρισμός . Να βρούμε τη λύση , να λύσουμε το πρόβλημα και να προχωρήσουμε . Ας
ξεκινήσουμε από την αρχή , πως συναντήσαμε το πρόβλημα , πως το χειριστήκαμε
και τι προτάσεις κάναμε . Σε περίπτωση μη ανεύρεσης λύσης , απαιτούνται
γενναίες αποφάσεις . Αν αποδεχθεί ότι κάναμε λάθη και ότι οι επιλογές μας και
οι προτάσεις , που θέσαμε κατά προτεραιότητα , δεν ευσταθούν , δεν τις δέχεται
η κοινωνία , υποχωρούμε και ακολουθούμε την ενδεδειγμένη Γραμμή της άλλης
Πλευράς , που εμπνεύστηκε και χειρίστηκε το πρόβλημα .
Μια γενναία υποχώρηση είναι η
συγγνώμη . Ουδείς αλάνθαστος . Σήμερα εγώ , αύριο εσύ . Άλλωστε η λαϊκή ρήση ¨
μαθαίνω από τα λάθη μου δεν είναι
τυχαία ¨ .
Αυτές τις παραπάνω σκέψεις και
προτάσεις , έκανα , εκείνα τα χρόνια του Γυμνασίου και ομολογώ ότι δεν άλλαξαν
και σπουδαία πράγματα , από τότε , όσον αφορά το κοινωνικό γίγνεσθαι και
φέρεσθαι των ανθρώπων .
Βασίλειος Παλαμηδάς – Βόλος
25/2/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου