Η ψυχολόγος και συγγραφέας
κυρία Τατιάνα Αβέρωφ , κόρη του αείμνηστου πολιτικού Ευαγγέλου Αβέρωφ , στο
βιβλίο της με τίτλο ¨ Δεσμός ¨ , γράφει για τα παραλειπόμενα των δύο ξεχωριστών
συναντήσεων της Ελληνικής Αντιπροσωπείας με τον μεγάλο της πρόγονο – Εθνικό
Ευεργέτη Γεώργιο Αβέρωφ , σε μια προσπάθεια οικονομικής ενίσχυσης της Ελλάδος
εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων 1896 και των Βαλκανικών Πολέμων 1912 – 1913 .
¨Λένε , πως όταν οι εκπρόσωποι της
Ελληνικής Αντιπροσωπείας επισκέφτηκαν τον Γεώργιο Αβέρωφ στην Αλεξάνδρεια , για
να ζητήσουν να συμβάλει στην αναμόρφωση του Σταδίου - εν όψει της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 1896
– εκείνος τους κέρασε πρώτα εκλεκτά ντόπια τσιγάρα και περίμενε σιωπηλός όσο
έβγαζαν τα σπίρτα τους απ’ τις τσέπες
και άναβαν τα τσιγάρα τους . Ύστερα , πήρε με τη μασιά ένα κάρβουνο από
το τζάκι και άναψε το δικό του . ¨ Γιατί να ξοδεύω σπίρτα αφού η φωτιά είναι
αναμμένη ;¨ Παρατήρησε δηκτικά . Και πρόσθεσε πως αν επικρατούσε παρόμοιο
πνεύμα σπατάλης , στα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων οι δωρεές δεν θα έφθαναν για
να ολοκληρωθεί ούτε το πρώτο διάζωμα του Σταδίου .
Τα μέλη της επιτροπής θα
πίστεψαν δίχως άλλο , πως είχαν αποτύχει στη αποστολή τους να αποσπάσουν
χρήματα από τον ευεργέτη . Γιατί ήταν αλήθεια πως παρά τα μυθικά ποσά που
διέθετε απλόχερα σε πλείστους σκοπούς ο Γεώργιος Αβέρωφ ήταν γνωστός επίσης για
την σφιχτότητά του και τον σκληρό τρόπο , με τον οποίον απέπεμπε πολλούς
απ’αυτούς που ζητούσαν χρήματα . ¨ Δεν σου δίνω, για να μη σε κάνω τεμπέλη ¨,
είχε ακουστεί να λέει . Ή κοφτά : ¨ Πήγαινε να δουλέψεις ¨ . Εξ ίσου κοφτά
είναι ότι αρνήθηκε να συνεισφέρει στον έρανο για το θωρηκτό , που θα δώριζαν οι
απόδημοι στην Ελληνική Κυβέρνηση τις παραμονές των Βαλκανικών Πολέμων 1912 –
1913 . ¨ Δεν δίνω λεφτά για πολέμους και πολεμικά , φέρεται να απάντησε τότε .
Αν θέλετε για σχολεία , τότε να σας δώσω. Προτού φτιάξουμε στρατιώτες
χρειαζόμαστε δασκάλους και παπάδες ¨ . Και όμως το ίδιο βράδυ παρέδιδε κρυφά
ένα μεγάλό ποσό για τους σκοπούς του Εθνικού Αγώνα , υπό τον όρο να μη μαθευτεί
η προσφορά του και κακοπάθουν οι δικοί του στο Τουρκοκρατούμενο ακόμη Μέτσοβο
της Ηπείρου .
Ο Γεώργιος Αβέρωφ δεν επέλεγε
τυχαία τους σκοπούς που αναλάμβανε να υποστηρίξει . Οι δωρεές του εντάσσονταν
σε ένα πλαίσιο με σχεδιασμό και υπαγορεύονταν από ένα όραμα , που είχε ως
επίκεντρο το όφελος της Ελλάδος . Τον κατείχε η ιδέα της Πατρίδος και της
Ανάστασης του Έθνους .
¨ Ήταν ένας ασκητής , ένας σεμνός άνθρωπος ¨, έγραψε γι’αυτόν ο
Στρατής Τσίρκας ¨ .
Β.Π.-Βόλος 27/11/2014 .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου