Έλλειμμα επικοινωνίας

Οι άνθρωποι δεν επικοινωνούν σήμερα. Στη γειτονιά, στη πολυκατοικία, στην οικογένεια, υπάρχει έλλειμμα επικοινωνίας. Οι γείτονες δεν γνωρίζονται, οι συγκάτοικοι είναι άγνωστοι μεταξύ τους και η οικογένεια ¨περί άλλα τυρβάζει¨.

Γιατί φτάσαμε σε τούτο το σημείο ; Όλα ξεκίνησαν από το σπίτι, την οικογένεια. Θεμελιώδης θεσμός της οικογένειας είναι το οικογενειακό τραπέζι. Παλαιότερα αυτό το οικογενειακό τραπέζι εστρώνετο δύο φορές την ημέρα, το μεσημέρι και το βράδυ. Κάθε μέλος είχε τη δική του θέση. Στο μέσον ετοποθετείτο η πιατέλα με το φαγητό και το σερβίρισμα γινόταν με ιεραρχία, που είχε καθορίσει η οικογένεια, συνήθως πρώτα ο πατέρας, μετά τα παιδιά κατά ηλικία και τελευταία η μητέρα, επειδή εκείνη εφρόντιζε για τη διανομή των μερίδων. Προ του φαγητού, κάποιος έλεγε την προσευχή ή έστω όλοι έκαναν τον σταυρό τους και με τον ίδιο τρόπο τελείωναν. Ποτέ δεν εκάθοντο τα μέλη της οικογένειας, εάν δεν ήταν όλοι παρόντες και ποτέ δεν εγκατέλειπαν το φαγητό. Όσο έτρωγαν οι άνθρωποι συζητούσαν για τα προβλήματά τους. Έτσι υπήρχε επαφή, εγνώριζε ο ένας τον άλλον, άκουγε τις απόψεις του, μάθαινε τον τρόπο σκέψης του.

Σήμερα στην οικογένεια της καταναλωτικής μας κοινωνίας εργάζονται και οι δύο συζυγοι.Άλλο ωράριο ο ένας, άλλο ωράριο η άλλη. Τα παιδιά σχολείο και φροντιστήρια, πρωί και απόγευμα. Πότε να γίνει συγκέντρωση για φαγητό, πότε να βρεθούνε μαζί. Καθένας τρώει χωριστά, πότε στο σπίτι, πότε στα φαστφουντάδικα. Το βράδυ, λόγω δίαιτας δεν στρώνεται τραπέζι,στο στόμα όλο και κάτι βάζουμε και από εκεί και πέρα το λόγο έχει η τηλεόραση ,που αποβλακώνει μικρούς και μεγάλους.

Το φαινόμενο είναι ανησυχητικό. Όταν στην οικογένεια οι άνθρωποι δεν ¨συναντώνται¨,πως είναι δυνατόν να ¨συναντηθούν¨στην κοινωνία ;