Παραπλεύρως του υπεραστικού σταθμού λεωφορείων Θεσσαλίας, Κεντρικής, Στερεάς, Πιερίας κ.λπ., στις "Τρεις Γέφυρες" της Αθήνας, ένας δρόμος φέρει το όνομα "Στρατηγού Δαγκλή". Υπήρξε επιτελικός αξιωματικός ο στρατηγός Παναγιώτης Δαγκλής (1853-1924). Η καταγωγή του από την Ήπειρο.
Προερχόμενος από το πυροβολικό υπηρέτησε αλληλοδιαδόχως σε συντάγματα του Όπλου του. Προαχθείς το 1912 στο βαθμό του αντιστράτηγου του ανετέθη η αρχηγία του ΓΕΣ. Από τον Μάιο του 1915 αποστρατευθείς επολιτεύθη εις Ήπειρον. Στις ελεύθερες ώρες του, ο στρατηγός, κρατούσε ημερολόγιο. Μετά το θάνατο του ένα τεράστιο αρχείο περιήλθε στην οικογένεια του. Από αυτό το αρχείο συγκεντρώθηκαν επιλεκτικά χίλιες περίπου σελίδες, οι οποίες εκδόθηκαν σε δύο τόμους και κυκλοφόρησαν με τον τίτλο "Στρατηγού Π.Γ. Δαγκλή: Το Αρχείον του".
Ένας πνευματικός άνθρωπος και κριτικός βιβλίου, ο Αρσένιος Γεροντικός γράφει σχετικά με το θέμα: "Μέσα από τα κείμενα του βιβλίου ανακύπτει μια μορφή, που κύρια χαρακτηριστικά της είναι το ανώτερο ήθος και ο γνήσιος πατριωτισμός. Ο μικρόσωμος αυτός άνθρωπος, που ξεκίνησε από το βαθμό του ανθυπολοχαγού, για να γίνει Αρχηγός του Στρατού και πολιτικός ηγέτης ολκής, άρχισε την περήφανη αυτή σταδιοδρομία με μέτρια υλικά εφόδια. Αν ήταν όμως πενιχρός ο υλικός του εξοπλισμός, τα προσόντα χαρακτήρος και τα πνευματικά του εφόδια ήταν κάτι το σπάνιο. Πλασμένος από σκληρή πάστα ο μακαρίτης Στρατηγός, με ατσαλένια ψυχική αντοχή, όταν επρόκειτο για την εκτέλεση μιας ανώτερης ηθικής προσταγής, δεν είχε κληρονομήσει από τους ορεινούς προγόνους των το ατίθασο του χαρακτήρα και την αχαλίνωτη ενεργητικότητα. Είχε πάντα, για να συντροφεύει τη φυσική του ευφυΐα, έναν νηφάλιο και εφεκτικό στοχασμό και ένα κεφάλαιο νομιμοφροσύνης και συντηρητικότητας, που τον έκανε, που και που υπερβολικά, ίσως, μετρημένο και διστακτικό σε κρίσιμες εποχές της εθνικής μας ζωής. Ήταν κάπως χλιαρή η στάση του κατά το κίνημα στο Γουδί και κατά τη δραματική πε ρίοδο του διχασμού. Είναι αυτί όμως ελαττώματα μέσα σε ένα λαό, όπου τίποτε σχεδόν δεν γίνεται εκ λογισμού και προθέσε ως, και όπου βασιλεύουν τα αιφνίδια ανακλαστικά κίνητρα και μακάρια επιπολαιότητα;
Το βιβλίο, που είναι εξαίρετο απόσταγμα του αρχείου Δαγκλή, πρέπει να μελετηθεί από όσους έχουν κάποιο πάθος για την αλήθεια. Μα κι εκείνοι, που λείπει από το μάτι τους ο νευρικός μηχανισμός, που στήνει ορθές τις εικόνες και γι αυτό τα βλέπουν όλα ανάποδα, θα συγκινηθούν ίσως από την εξαίρετη ανάπλαση του βίου ενός αγνού και τίμιου ανθρώπου. Συντηρητικός, σοβαρός και πάντα νηφάλιος, χαρακτηριστικός τύπος Ηπειρώτη, είναι γνήσιο παιδί του βόρειου αυτού ελληνικού πληθυσμού, που με αυτά ακριβώς τα προσόντα προικισμένος, τόσο πιστά και τόσο αποτελεσματικά υπηρέτησε τα συμφέροντα του ελληνικού Έθνους.
Ο στρατηγός Δαγκλής δεν έκανε φιλολογία, ούτε τέχνη, ούτε συνέγραφε φιλοσοφικές διατριβές. Έγραφε ιστορία, σαν δρων πρόσωπον, όχι σαν θεατής και την έγραψε τίμια και ωραία. Δικαιούται λοιπόν να περιμένει κι αυτός, μαζί με τον άλλον μεγάλο πατριώτη, τον Τσακάλωφ της Φιλικής Εταιρείας, κάποια ειδική αναγνώριση από τους Ηπειρώτες.Ο στρατηγός Δαγκλής στάθηκε ένας από τους καλούς Έλληνες, που κάποια ευνοϊκή μοίρα τον έστησε στο προσκήνιο της ιστορίας, σαν μια αγαθή νύξη, σαν ένα λαμπρό δείγμα ενός ολόκληρου στρατού τιμίων Ελλήνων, που περιμένουν την ώρα τους...".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου