Λένε, ότι πίσω από τον κάθε επιτυχημένο άντρα "κρύβεται" μία γυναίκα. Είτε μητέρα είναι αυτή, είτε σύζυγος. Στην περίπτωση του αειμνήστου πρώην πρωθυπουργού Χαριλάου Τρικούπη δεν ίσχυσαν, ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Σε κάθε βήμα της ζωής του, σωστή "σκιά" του, τον ακολουθούσε βέβαια μια γυναίκα, αλλά αυτή δεν ήταν άλλη από την αδελφή του Σοφία Σπ. Τρικούπη. Η Σοφία Τρικούπη έζησε 78 χρόνια (1838-1916). Δεν έκανε οικογένεια. Έζησε "μια ζωή" κοντά στον αδερφό της. Ήταν η οικονόμος, η γραμματέας, ο δικός του άνθρωπος.
Ο ιστορικός της εποχής γράφει: "Σοφία: Θυγατήρ των Σπυρίδωνσι και της Αικατερίνης Τρικούπη και αδελφή του Χαριλάου Τρικούπη. Εγεννήθη εν Λονδίνον το 1838. Διεπλάσθη και εμορφώθη ως νεάνις εν τη αγγλική πρωτευούση, εν μέσω του κοινωνικού κύκλου εκ του οποίου προήλθαν οι επιφανείς πολιτικοί άντρες του παρελθόντος αιώνος. Ευρύτατης μορφώσεως, ισχυρού άμα και σπινθηροβόλου πνεύματος, εγένετο κοινωνός των ιδεών και και των σκέψεων του μεγάλου αδελφού της, προς ον ησθά-νετο αληθή θαυμασμόν, αφοσίωσιν και λατρείαν.
Μετά τον θάνατον των γονέων της, ο βίος αυτής εδόθη αμέριστος εις λατρείαν και την υπηρεσίαν του Χαριλάου Τρικούπη. Ο οίκος αυτής υπήρξεν το κέντρον των ανωτέρων διπλωματικών, πολιτικών και κοινωνικών συγκεντρώσεων, το δε όνομα αυτής περιεβάλλετο δια πανελληνίου φήμης. Αι αίθουσαι της Σοφίας Τρικούπη ήσαν εκείνοι, αϊ οποίοι έφερον εις ε-πικοινωνίαν την Ελλάδα μετά της Ευρώπης. Δεν υπήρχε μέλος ηγεμονικής οικογενείας, δεν υπήρχεν επίσημος ή επιφανής ξένος διερχόμενος εξ Αθηνών, ο οποίος και να μη επεζήτει να επισκεφθή την Σοφίαν Τρικούπη, είτε εις την αρχήν ευρίσκετο ο αδελφός της, είτε εκτός αυτής.
Είναι ίσως μοναδικόντο παράδειγμα εις την ιστορία γυναικός με τοιούτον εξαιρετικόν χαρακτήρα. Αφιέρωσεν ολόκληρον τον βίον της εις την λατρείαν και την αφοσίωσιν του μεγάλου αδελφού της και ιστάμενη παρά το πλευρό των, καθ' όλον αυτού το βίον, προσεπάθησε να τον απαλλάξη όλων των μικροστεναχωριων και ενοχλήσεων των συνυφασμένων με την ζωή ενός πολιτικού. Εξαιρετική φυσιογνωμία της νεωτέρας Ελλάδος, η Σοφία Τρικούπη υπήρξεν, ως εγράφη, "η ιδεώδης κόρη, αλλά και ιδεώδης αδελφή, διανύσασα όλον τον βίον αυτής με μίαν ιδέαν, μίαν πίστιν, ένα αίσθημα προς τον μεγάλο αδελφόν της". Η ζωή της Σοφίας Τρικούπη, αναπόσπαστος από την ύπαρξιν του Χαριλάου Τρικούπη, έληξεν ουσιαστικώς με τον θάνατον του αδελφού της εν Κάνναις (1896). Εκλείσθη έκτοτε εις την οικίαν της ζώσα με την ανάμνησιν εκείνου. Απέθανε κατόπιν βραχείας ασθε-νείαι, το 1916, διατηρήσασα μέχρι τελευταίας στιγμής όληντην διαύγειαν της ισχυρός της διανοίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου