Στη πόλη στην Άγια Σοφιά

                                         Στη Πόλη στην Άγια Σοφιά           

                       Ο τραγουδιστής , συνθέτης και στιχουργός Νότης Σφακιανάκης ,          

         μέσα στα πολλά τραγούδια που έγραψε , στα πλαίσια του παραγωγικού            

          του έργου , είναι και εκείνο με τον τίτλο ¨ Τα κλεμμένα ¨.         

                      Είμαι πρόσφυγας τρίτης γενιάς προσφύγων . Συγκινήθηκα   και       

         έκλαψα στο άκουσμα αυτού του τραγουδιού .                                     

                      Αγαπητέ Νότη , το παρόν τραγούδι – πόνημα , που έγραψες για  τον  

          ¨ Άγνωστο Πεσόντα Πρόσφυγα ¨ , της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922 ,            

            είναι ένα αιώνιο αναμμένο κερί , στη μνήμη των όλων εκείνων των αδελφών μας ,               

            που χάθηκαν κατά τις τραγικές εκείνες μέρες .                   

                     Σε ευχαριστούμε θερμά – Βόλος 16-6-2020                      

                                                  Τα κλεμμένα               

                        Μια τσιγγάνα μου χε πει , πως είμαι από τ’αϊβαλί                

                        κι εγώ θυμήθηκα τα λόγια του παππού μου .                          

                        Στη Σμύρνη έφτιαχνε γλυκά και η γιαγιά μπαχαρικά ,           

                        μέσα στο σπίτι του πατέρα του δικού μου .                   

                       Τα χρόνια που ήμουν πιο μικρός αναρωτιόμουν συνεχώς ,            

                       γιατί είχε πάντα το μπαούλο γυαλισμένο  .                      

                       Και πριν πεθάνει μούχε πει να του φυλάξω το κλειδί           

                       κι είδα το βλέμμα το στερνό του φοβισμένο .                     

                      Στη Πόλη , στην Αγιά Σοφιά , δακρύζει πάντα η Παναγιά ,                 

                     γι αυτούς , που έφυγαν διωγμένοι μες τα πλοία .                

                     Στην Πόλη , στην Άγια Σοφιά , ακόμα καίει μια φωτιά  ,                

                     γιατί μεμέτηδες δανείζονται τα Θεία .                      

                     Έφυγε δίχως  παιδεμό , μα έζησε ξεριζωμό ,                       

                     αυτή τη λέξη , την πρωτάκουσα  στα έξι ,                 

                     είχα ρωτήσει να μου πει την ιστορία απ’ την αρχή           

                     κι όπως μιλούσε , έσταζε αίμα η κάθε λέξη .                            

                     Γι αυτό το άνοιξα εγώ το κασελάκι το παλιό                        

                     κι είδα τα λίγα που χε πάρει , τα κρυμμένα ,                          

                     κανέλα , σμύρνα και νερό , απ΄τα παράλια θαρρώ                 

                     και λίγο χώμα απ’ τα μέρη τα κλεμμένα .                           

                    Στην Πόλη , στην Άγια Σοφιά , δακρύζει πάντα η Παναγιά ,        

                    γι αυτούς , που έφυγαν διωγμένοι μες τα πλοία  .                            

                    Στην Πόλη , στην Άγια Σοφιά ακόμα καίει μια φωτιά ,                        

                    γιατί μεμέτηδες δανείζονται τα Θεία .                   

                    Επιμέλεια ανάρτησης : Βασίλης Παλαμηδάς – Ιούνιος 2020          .