Στρατηγός Αγαμέμνων Γκράτζιος

                                          Στρατηγός   Γκράτζιος  Αγαμέμνων

               Τον είχα Διοικητή κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας τα έτη 1962-1963 στη Ε΄ Μοίρα Καταδρομών . Ο λόγος για τον μεγάλο άνδρα του Ελληνικού      Στρατεύματος τον   Αγαμέμνονα Γκράτζιο . Ας αποτελέσουν τα παρακάτω λόγια ένα μικρό μνημόσυνο στη  μεγάλη μορφή του . 

               Γεννήθηκε στον Ελαφότοπο – Ιωαννίνων το 1922 . Ο πατέρας του δάσκαλος η μητέρα του Πανωραία Σακελλαρίδη νοικοκυρά . Ο Κώστας Γκράτζιος με τη γυναίκα του Πανωραία απέκτησαν τέσσερα αγόρια . Τον Γεώργιο που έγινε δικηγόρος , τον Μενέλαο που έγινε δάσκαλος , τον Φιλοποίμενα που έγινε γεωπόνος και τον Αγαμέμνονα που έγινε αξιωματικός .

               Με την μετάθεση του πατέρα δάσκαλου η οικογένεια μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη , όπου ο Αγαμέμνων πέρασε τα μαθητικά του χρόνια και τελείωσε τις εγκύκλιες  σπουδές του στο Β΄Γυμνάσιο Αρρένων το 1939 .Την ίδια χρονιά το ανήσυχο πνεύμα του εφήβου τον οδηγεί  στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων από την οποία  εξήλθε ως 2ετής Εύελπις ανθυπολοχαγός λόγω κήρυξης του Ελληνοϊταλικού  πολέμου . Τον Νοέμβριο του 1940 η μοίρα χτύπησε αλύπητα την οικογένεια Γκράτζιου . Η μάνα Πανωραία γενναία και θαρραλέα ως άλλη Πηνελόπη και ο πρωτότοκος γιος της πέθαναν ξαφνικά και άφησαν πίσω τους ολόκληρη οικογένεια . Με τον πόλεμο που ξέσπασε πηγαίνει πρώτα στο μέτωπο και μετά την εισβολή των Γερμανών κατεβαίνει στην Κρήτη ,όπου σε μια μάχη με τους Γερμανούς τραυματίζεται . Η σφαίρα τον βρήκε στη βάση του λαιμού , όπου στάθηκε τυχερός και ύστερα από σύντομη θεραπεία εξήλθε υγιής .

               Στη Κατοχή μετέχει της Εθνικής Αντίστασης . Μετά την απελευθέρωση ως Λοχαγός -Πυροβολικού λαμβάνει μέρος σε όλες τις επιχειρήσεις του Στρατού ( 1946-1949) , όπου τραυματίζεται σοβαρά στη μάχη της Νάουσας τον Ιανουάριο του 1949.

              Οι τραυματισμοί  του μπορεί να άφησαν ωμά  τα σημάδια τους στο σώμα   ,  χαλύβδωσαν την ψυχή  και την πίστη του , ότι ο αγώνας για την απόκτηση της ελευθερίας μπορεί να είναι επώδυνος , αλλά ο καρπός γλυκός .

             Ο Αγαμέμνων Γκράτζιος αληθινά αγάπησε το Στρατό . Τάχθηκε ψυχή τε και σώματι στο ιδανικό της Ελευθερίας . Συνειδητά χωρίς υστεροβουλίες .

             Απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Πολέμου , της Σχολής Εθνικής Αμύνης , τ ης   Σχολής Πυροβολικού , καθώς και των Στρατιωτικών Σχολών του Εξωτερικού .Διετέλεσε Διοικητής της 116 Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού , της Σχολής Αλεξιπτωτιστών ,   Ε΄Μοίρας Καταδρομών , της ΕΛΔΥΚ  , της ΧΙΙ ΜΠ της ΑΣΔΕΝ , του Γ΄Σ.Σ. , της Στρατιάς , Αρχηγός του Γ.Ε.Σ. για τέσσερα χρόνια και Αρχηγός  του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμύνης Γ.Ε.ΕΘ.Α για δύο χρόνια .

              Όσο και αν  ψάχνουμε για καινούργιες λέξεις που να απηχούν το έργο του , καταλήγουμε σε  κάτι πολυειπωμένο αλλά  σίγουρα για την προσωπικότητά του Αγαμέμνονα Γκράτζιου είναι χαρακτηριστικό : ¨ Για να γίνεις αποδεκτός ως αρχηγός , πρέπει πρώτα να είσαι ενεργό μέλος της ομάδας ¨. Και ο Γκράτζιος όχι μόνο ενεργό μέλος της ομάδας υπήρξε , αλλά και φωτεινό  παράδειγμα προς μίμηση για τους συνεργάτες του .

              Μετά από 42 χρόνια ανοδικής  και επιτυχούς πορείας στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις αποστρατεύτηκε , με αίτησή του , τον Ιανουάριο του 1982 .

              Μια ζωή με ενδιαφέρον , δράση , θυσίες , προσφορά, ταγμένος στους αγώνες του Έθνους , διαδραμάτισε  σημαντικό και αποφασιστικό ρόλο σε κρίσιμες φάσεις της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας .

             Νυμφεύτηκε την Λιάνα Σακελλαροπούλου και στέργιωσαν μαζί μια οικογένεια με

δύο γιους τον Κώστα και τον Γιώργο, συνεχιστές του ονόματος Γκράτζιου . Η αγάπη του για τον αθλητισμό τον συντρόφευε μέχρι τέλους . Πρώτα αθλητής ο ίδιος και αθλητικός παράγων έπειτα ήταν ένθερμος φίλος της ομάδας μπάσκετ του Άρη Θεσσαλονίκης . Το μεγαλύτερο και χαρακτηριστικό γνώρισμα του αυτού ανδρός , ήταν η απέραντη μετριοφροσύνη του . Ό,τι και όσα έκανε τα  ένοιωθε , τα πίστευε και δεν είχε καμιά έπαρση για τα επιτεύγματά του . Και δεν ισχύει γι’ αυτόν ότι η μετριοφροσύνη εκφράζει τους μέτριους . Η μετριοφροσύνη εκφράζει τους ανώτερους σε ψυχικά αισθήματα ανθρώπους , αυτούς που από άδολη αγάπη σε ένα σκοπό ¨ τάζονται ¨ και δένονται ακατάλυτα μαζί του . Η εξωτερική του μορφή μπορεί να διαφεύγει σε πολλούς , αλλά το όνομά του και οι ευγενείς του προσπάθειες θα μένουν βαθιά χαραγμένες στις καρδιές μας για πολλά χρόνια .

             Δεν μεταχειριζόταν κραυγαλέες φωνές ο Στρατηγός Γκράτζιος . Προτιμούσε τους χαμηλούς τόνους , που προσφέρουν τη χάρη της εγκάρδιας φιλικής συνομιλίας και με αυτούς πετύχαινε , πιο σίγουρα αυτό που ήθελε .

             Φύση ήρεμη , αλλά και μαχητική . Προικισμένος με σπάνια ψυχοπνευματική και σωματική αντοχή , αδάμαστος πολεμιστής , φιλόπατρις , φιλοπρόοδος , πρωταθλητής σε ό,τι νέο , ό,τι υψηλό , ό,τι χρήσιμο , σοβαρό και ωραίο .

             Ο Ηπειρώτης στρατηγός μας , έζησε , μόχθησε , διακρίθηκε και έφυγε γεμάτος από τιμές και γενική αναγνώριση . Πάλεψε σαν παλικάρι και ¨ έφυγε ¨ στις 11 Αυγούστου 1993 στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης .

             Τη σορό του Στρατηγού σκέπαζε η Ελληνική Σημαία , ενώ άγημα από καταδρομείς , στρατιώτες , ναύτες και σμηνίτες καθώς και η μπάντα του Γ Σώματος Στρατού απέδιδε τιμές . Αξιωματικοί μετέφεραν τα παράσημα ανδρείας και τα μετάλλια που του είχαν απονεμηθεί κατά την διάρκεια της λαμπρής του θητείας .

            Η Μακεδονική γη υποδέχθηκε στα σπλάχνα της τον άριστο δημόσιο άνδρα με τον

  πρώην Πρ.Πρόεδρο της Ε . Δ .  Κων/νο  Καραμανλή να κάνει την εξής δήλωση :

          ¨Ο Στρατηγός Γκράτζιος υπήρξε υπόδειγμα γενναίου στρατιώτη και άξιου ηγέτη .

Συνέβαλε αποφασιστικά στην ομαλή αποκατάσταση της Δημοκρατίας και στην

ανασυγκρότηση των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας . ¨

           Αναπαύου εν Ειρήνη γενναίε Στρατηγέ . Έπραξες το καθήκον προς την Πατρίδα και

το Έθνος . Η Ελλάδα θα σε ευγνωμονεί αιωνίως .

         Υ.Σ.  Στοιχεία για την έκδοση του παρόντος πονήματος συνέλεξα από το περιοδικό

¨ ΄Ηπειρος ¨ της Ηπειρωτικής  Έστίας  , Τόμος 15^ος , Θεσσαλονίκη .

    Επιμέλεια : Βασίλειος Παλαμηδάς – Βόλος – 29-9-2018             .