Σε μια παράσταση , δυστυχώς ,
τη δόξα κλέβουν οι ηθοποιοί . Οι σκηνοθέτες , οι σεναριογράφοι , που είναι οι
πυλώνες του έργου μένουν πίσω απ’τις κουίντες στην ... ένδοξη αφάνειά τους
.
Στις σημερινές κοινωνίες πίσω
από τον κάθε επιτυχημένο γιατρό , μηχανικό , δικηγόρο και γενικά από κάθε
επιστήμονα κρύβεται μια μάνα , ένας πατέρας , ένας κηδεμόνας , που τον στήριξε
, που του συμπαραστάθηκε από τα νεανικά του χρόνια μέχρι την έναρξη της
επαγγελματικής του καριέρας .
Τα έδωσαν όλα , θυσιάστηκαν για
τα παιδιά τους , πούλησαν περιουσίες ολόκληρες , ξενύχτησαν νύχτες αμέτρητες ,
δίπλα στα ¨ βλαστάρια τους , για να ξεπεράσουν τα όποια εμπόδια και δυσκολίες
της καθημερινότητας .
Μπορεί , σήμερα , ο γιος και η
κόρη να είναι οι πρωταγωνιστές του έργου , το οποίο υπηρετούν , άλλοι , όμως ,
υπήρξαν οι σκηνοθέτες και σεναριογράφοι για το ανέβασμα του έργου . Χωρίς
αυτούς ουδέν . Αθέατοι συντελεστές μιας ¨παράστασης¨ , που έβαλαν ¨πλάτη¨ , με
όλες τις δυνάμεις τους , χωρίς να ζητήσουν καμία ανταμοιβή και κανένα
αντάλλαγμα . Τους είναι αρκετό που βλέπουν τα παιδιά τους να προοδεύουν στον
επαγγελματικό στίβο και να χαίρουν μιας κοινωνικής εκτίμησης .
Στο τέλος εκείνο που μένει για
τον πατέρα και τη μάνα είναι μια γνήσια χαρά , μια ηθική ικανοποίηση , ότι ο
αγώνας που έκαναν δεν πήγε χαμένος , βλέποντας τα παιδιά τους , να εργάζονται
και να ζουν ευτυχισμένα με τις οικογένειες τους .
Βασίλειος Παλαμηδάς – Βόλος
12/4/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου