Οι πέτρες

Μ’αυτές τις ¨ πέτρες¨ που εντός μας κουβαλούσαμε ,

των δακρύων , των δεινών και των παθών μας ,

καλόν θα ήταν αν μ’αυτές λιθοβολούσαμε

το ταραγμένο πρώτα , το ολέθριο παρελθόν μας .

Μα αν παρά τούτα δεν ωφελούσε ή δεν έφτανε

για τα θεμέλια των γκρεμισμένων ελπίδων ,

θα ήταν τότε προτιμότερο να πέφτανε

μαζί και οι μάσκες του ¨εγώ ¨ και των ερίδων .

Κι όταν με τόσους κραδασμούς δεν καταφέρναμε

να σχίσουμε το πέπλο , που μας σκέπασε η ντροπή μας

αντί για δύσφημες κραυγές και μίση να προσφέρναμε

καλύτερα θα ήταν ... την αιδήμονα σιωπή μας ...

Μ’αυτές τις πέτρες , που ξανά θα κουβαλήσουμε

βαρύ φορτίο στης ζωής την ανηφόρα ,

είναι καιρός όλοι μαζί να οικοδομήσουμε

Το μέλλον μας ορθά ... κι ελπιδοφόρα !!!

 

Αχιλλέας Β. Χασιώτης – Λάρισα 20/12/2015