Αλήθεια πως θα ήταν τα ¨
Χριστούγεννα ¨για τον Έλληνα Χριστιανό και Ορθόδοξο , αν ο Σκιαθίτης αναχωρητής
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης δεν πλημμύριζε τις στήλες των εφημερίδων με τα γλαφυρά
και υψιπετή παραδοσιακά του γραψίματα ;
Καθισμένος σε κάποιο ανήλιαγο
δωμάτιο , βασανιζόμενος από κρυολογήματα και έναν επίμονο βήχα , που του έτρωγε
τα σωθικά , δίπλα σ’ένα χαρτί , να βουτά την πένα του στον αστείρευτο
πνευματικό του θησαυρό και να τυπώνει στο χαρτί , ιστορίες και διηγήματα
απείρου κάλλους .
Έμεινε στην έντιμη πενία του
ανένταχτος , στη μικρή κοινωνία του
νησιού , όσο και στην κοινωνία της Αθήνας : ¨ Μονήρης
Φευ ! Άεργος
περιπατητής με αληθή συστολήν και ταπείνωσιν αισθάνεται εαυτόν εκτοπισμένον εις
ερημίαν , όπως και εις την πόλιν.
Όσοι απόμειναν μνήμονες και
λάτρεις του , ας σύρουν από τα ράφια τους , τον ¨ Άγιο των Γραμμάτων ¨ τούτες
τις μέρες και ας αναβαπτιστούν στον ¨ Πακτωλό ¨ της πίστης και της αγάπης .
Ας λουστούν τα νάματα της
Ελληνο-Ορθόδοξης παράδοσης , που τόσο πιστά την υπηρέτησε Εκείνος .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου