Όταν η εφημερίδα ¨Εστία¨
συμπλήρωσε από της ιδρύσεώς της 30 χρόνια ζωής ( 1894-1934 ) ο
συνεργάτης-χρονογράφος αυτής με το καλλιτεχνικό όνομα Σαμπρόλ , έγραψε το
ακόλουθο σχόλιο :
¨Τριάντα χρόνια εις την ζωήν μιας
εφημερίδας δεν είναι χρονικόν διάστημα μεγάλο . Εις την ζωήν όμως ενός ανθρώπου
είναι χάος , που φέρει ίλιγγον και μελαγχολίας .
Εργάται της ¨Εστίας¨ του
Αδώνιδος Κύρου από τον Οκτώβριον του 1918 , εμιλούσαμεν από τότε διά τον
Δροσίνην , δια τον Κασδόνην , διά τον Διομήδην Κυριακόν , ως περί προσώπων
μακρυνών . Είχαν αφήσει μίαν παράδοσιν εις μιαν οικογενειακήν συνέχειαν . Και ,
που και που , εφυλλομετρούσαμε τους παλαιούς τόμους , όπως σκαλίζει κανείς εις
τα αρχεία μιας γενιάς δια να ανακουφισθεί με την ευλαβή προς τα περασμένα
ανάμνησιν από την κούρασιν του παρόντος .
Μίαν ημέραν , που θα προφθάσει
ίσως κάποιος να γράψει
την ιστορίαν της ¨Εστίας¨, εις τα κεφάλαιά
της – θέλει δεν θέλει – θα συνοψίσει την ιστορία της πολιτικής , της κοινωνικής
και προ πάντων της διανοητικής εξελίξεως της Ελλάδος . Από τας στήλας της
επέρασαν συντάκται , συνεργάται , επιστολογράφοι όλοι όσοι είχαν να αρχίσουν ,
να συνεχίσουν ή να τελειώσουν μίαν μεγάλην ή μικράν συμβολήν εις την
πνευματικήν και καλλιτεχνικήν πρόοδον του τόπου.
Η ¨Εστία¨ ήτον
ο φιλόξενος σταθμός εις το σταυροδρόμι πλήθους σταδίων . Όλοι επέρασαν από εκεί
. Και είτε επέτυχαν , είτε απέτυχαν , είτε έφθασαν , είτε έμειναν εις τον
δρόμον , όλοι εξ ίσου εκράτησαν την ανάμνησιν της στιγμής ή της ώρας , που
επέρασαν εκεί , διότι ξεύρουν ότι , ένα πλήθος κόσμου , - αυτό που αποτελεί το
ευρύτερον αλλ’ αφανές πλαίσιον της ¨Εστίας¨ - από το πέρασμά των εκεί τους
επρωτογνώρισε ή τους επρόσεξε περισσότερον δια να τους παρακολουθήσει έκτοτε
εις τον δρόμον των .
Η ¨ Εστία ¨ έδιδε και δίδει
την συγκίνησιν της πρώτης γνωριμίας εις όσους έγιναν ή θα γίνουν γνωστοί
στενώτερα κατόπιν από το κοινόν . Αυτό είναι το μυστικόν της ζωής της .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου