Μοναξιά που γέρνει
πίσω μου σαν το χορτάρι
που το λυγίζει στους
κάμπους , κάθε που
φυσάει ο άνεμος .
Μοναξιά που γέρνει μέσα μου , σαν
το γεράνι,
στη γλάστρα της αυλής
μου .
Θέλω με τα πουλιά να
φύγω για τον Νότο , την
τύχη μου να βρω ,
στους δρόμους του ανείπωτου,
εκεί που η αγάπη δεν
τελειώνει .
Μα η μοναξιά έγειρε
επάνω μου , όπως το παραμύθι
της γιαγιάς , λίγο
πριν έρθει ο ύπνος .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου