Ενάρετος επιστήμων

Ένας Γερμανός ιατρός, ο
Γουλιέλμος Βιλδ, προσέφερε τις υπηρεσίες του για πενήντα χρόνια, στο νησί της
Σκιάθου. Από τις στήλες της ¨Ακροπόλεως¨, την επομένην του θανάτου του, ο
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, γράφει για τον εκλιπόντα :
¨Είχε έλθει εις την Ελλάδα κατά
τους χρόνους εκείνους του Όθωνος, του μουσοτραφούς Βασιλέως. Από το 1846 είχεν
αποκατασταθεί εις Σκιάθον, και ήτο ζηλευτός ιατρός εις την μικράν πολίχνην, ο
αγαθός Βαυαρός, ο φιλάνθρωπος επιστήμων, όστις εκηδεύετο χθες εις το ναόν του
Αγίου Διονυσίου των Δυτικών.
Οι κατά καιρούς υπουργοί των
Εσωτερικών τον ενθυμούντο και τον ανεκάλουν από την απόκεντρον νήσον, και τον
έπεμπον όπως διευθύνει τας καθάρσεις εις Δήλον, όποτε ήτο ανάγκη, επειδή είχε
πείραν πολλήν και θάρρος και ευσυνειδησίαν. Έως προχθές ακόμη ήτο θαλερός
πρεσβύτης, ωραία φυσιογνωμία και ζωηρά. Η φυσική επιθυμία του, η διαχυτικότης
του, ήτο τερπνόν θέαμα και εντρύφημα μεταδοτικό. Χθες υπέκυψεν εις το μοιραίον
τέλος και ¨εκοιμήθη¨ τον ύπνον, τον άφυκτον. Ωραίον το λείψανον του νεκρού,
όπως ήτο το ήθος του ζώντος.
Δεν ελάτρευεν τον Μαμμωνάν,
ουδέ υπερέβη τον όρκον του επιστήμονος. Δεν μετήλθε την θείαν τέχνην του
Ασκληπιού επί χρηματισμώ η ¨ φάτιος ιμέρω¨ .
Εάν εδικαιούτο να λάβει 50 από
έναν πτωχόν ασθενή, ελάμβανε 15. Εάν ο ασθενής ήτο πολύ πτωχός, τότε έδινε αντί
να λαμβάνει. Τοιούτος υπήρξε ο ενάρετος επιστήμων, ο αγαθός Γερμανός, ο
Γουλιέλμος Βιλδ.
Ας είναι η μνήμη του μετ’ εγκωμίων. ¨