Τα χρόνια περνάνε γρήγορα. Οι δεκαετίες φορτώνονται η μία πάνω στην άλλη. Θα μου πείτε γιατί τα γράφω τώρα όλα αυτά. Αφορμή του σημειώματος το θαυμάσιο και νοσταλγικό τραγούδι του Γιάννη Μηλιώκα με τίτλο : ¨ Θαρρώ πως ήταν χθες¨ . Τα λόγια περιττεύουν. Ας το απολαύσουμε :
¨Θαρρώ πως ήταν χθες,
που παίζαμε σπιτάκια, που πετάγαμε μπαλόνια,
σχολείο δημοτικό , κοπάνα και κρυφτό,
κούρεμα γλόμπος και κοντά τα παντελόνια.
Θαρρώ πως ήταν χθες,
που λέγαμε τα κάλαντα και τρέχαμε στα χιόνια,
κρυμμένο το γλυκό, ο νους μας στο κακό,
και ούτε κατάλαβα, πως πέρασαν τα χρόνια.
Ακόμα σαν να ακούω τη μαμά μου,
ν’άρθεις νωρίς, μην πας μακριά και να προσέχεις,
έξω από την πόρτα τώρα γράφει το όνομά μου
και στο ταμπλό του αμαξιού ¨μπαμπά μην τρέχεις¨.
Θαρρώ πως ήταν χθες.
που βγαίναμε τη νύχτα και μαζεύαμε τα φρούτα,
στα χέρια γρατζουνιές, στα πόδια μελανιές
και όταν αργούσα μου τις βρέχαν με τη σκούπα.
Θαρρώ πως ήταν χθες,
αγάπες παιδικές, στις πέρα γειτονιές
και ένα σημάδι στο κεφάλι από κοτρόνα.
Ακόμα σαν να ακούω τη μαμά μου
ν’άρθεις νωρίς, μην πας μακριά και να προσέχεις,
εξω από την πόρτα τώρα γράφει το όνομά μου
και στο ταμπλό του αμαξιού ¨μπαμπά μην τρέχεις¨.
Άγγιξε τις ευαίσθητες ¨χορδές¨της καρδιάς μου τούτο το τραγούδι.
Τέτοια συγκίνηση είχα χρόνια να νιώσω. Νάσαι καλά Γιάννη Μηλιώκα και να μας δίνεις παρόμοια μουσικά αριστουργήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου