Επτά ¨ αποστάγματα ¨ εμπειριών ζωής
¨
Μας φέρνει το κύμα και πάμε θλιμμένοι , στ’απέραντο
βράδι που μας περιμένει , χωρίς ένα φως
πουθενά !
Προφταίνουμε μόλις δυο λόγια να
πούμε , να πούμε δυο
λόγια σ’αυτούς π’αγαπούμε κι αμέσως βυθάμε
ξανά ¨
¨Η ζωή είναι σαν να κάνεις ένα μακρινό
ταξίδι . Αλλιώς
αισθάνεσαι όταν ξεκινάς , αλλιώς όταν
πλησιάζεις προς στο
τέλος . Η ¨Ιθάκη¨ σου έδωσε το ωραίο ταξίδι .
Η ¨Ιθάκη¨ δεν σε γέλασε ¨
¨Ανάμεσα στην αμφιβολία του ¨ δεν
ξέρω ¨και στο πείσμα του ¨ θα
μάθω¨
διαμορφώνεται ο κόσμος , ο κάθε κόσμος ¨
¨Εμείς που μείναμε , θα τρώμε το πρωί ,
μια φέτα από του ήλιου το καρβέλι ,
ένα τσαμπί σταφύλι από τ’αμπέλι
και δίχως πια του πόνου το τριβέλι ,
μπροστά θα προχωράμε στη ζωή ¨
¨ Τίποτα δεν είναι πια , όπως το ξέραμε
.
Κανείς και καμία δεν είναι πια εκεί που τους
είχες αφήσει . Ο Χάρτης ξανά σχεδιάζεται .
Συνέχισε να προχωράς . Μη ρωτάς θα νικήσω
,
θα ηττηθώ . Συνέχισε να προχωράς …¨
¨ Αγαπώ τη ζωή χωρίς
να φοβάμαι τον θάνατο ,
που σε πολλούς δημιουργεί άγχος . Θεωρώ
πως είναι μια φυσική κατάληξη ενός
ζωντανού
οργανισμού ¨
Ζωή χωρίς ελπίδα , είναι βάρκα χωρίς κουπιά
.
Ζωή χωρίς όνειρα , είναι ουρανός χωρίς αστέρια ¨Β.Π. -Βόλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου