Ωριμότητα και απειρία
Η δημοσιογράφος Έλενα
Ακρίτα αφηγείται βιωματικό της περιστατικό που της συνέβη στα εφηβικά της
χρόνια :
¨Ήμουν 15 χρόνων , όταν ερωτεύτηκα τον καθηγητή των Αγγλικών
στα
Εκπαιδευτήρια Ζηκίδη
. Και τον ερωτεύθηκα πολύ . ΄Ηταν 42 χρόνων καθόλου ωραίος ,
όμως γοητευτικός άνθρωπος , με αίσθηση χιούμορ και εξαιρετικός δάσκαλος
. Τον σκεφτόμουν , δεν κοιμόμουν
, δεν έβλεπα την ώρα για να τον δω στο μάθημα , έχανα τα
λόγια μου , κατακοκκίνιζα . Εκείνος το κατάλαβε και σιγά το δύσκολο
δηλαδή , μπαμ έκανε από
χιλιόμετρα για έναν έμπειρο άνθρωπο , που σίγουρα είχε αντιμετωπίσει και άλλες
ερωτοχτυπημένες μαθητριούλες
Μια μέρα με κράτησε μετά το
μάθημα για να μου μιλήσει . Μου είπε πολλά
γι αυτό το συναίσθημα , που γεννιέται ανάμεσα στους καθηγητές και στους
μαθητές , αλλά και ανάμεσα σε εφήβους και ώριμους
γενικότερα . Μου μίλησε με σοβαρότητα ,
ευγένεια ψυχής και υψηλό αίσθημα ευθύνης . Ήθελε να με απομακρύνει , χωρίς να
με πληγώσει ή να με μειώσει και το κατόρθωσε .
Πιστέψτε με ειλικρίνεια . Αν
στη θέση του καθηγητή ήταν ένας άθλιος , σαν τον τύπο που έγινε αιτία να
αυτοκτονήσει το 14χρονο κοριτσάκι , εγώ τότε στα 15μου θα τον
ακολουθούσα , χωρίς δεύτερη σκέψη , όπου μου ζητούσε . Δεν υπήρχε
περίπτωση να του αντισταθώ . Το γεγονός ότι τίποτα ακριβώς δεν συνέβη οφείλονταν
στη δική του ωριμότητα και όχι στη δική μου εμπειρία , που τότε δεν ήξερα ¨που
πάνε τα τέσσερα ¨.
Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος – 25
-5 -2020 .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου