Διανοούμενος της ζωής και της τέχνης

                                                 Διανοούμενος της ζωής και της τέχνης  

                   Το δύσκολο με τον Μάριο Πλωρίτη είναι να ορίσει κανείς με ακρίβεια την ιδιότητά του . Την ίδια στιγμή αυτή η ¨ δυσκολία ¨άνθρωπος είναι που αποτυπώνει και το εύρος της προσωπικότητάς του : ένας βαθιά σκεπτόμενος και δημιουργικός άνθρωπος ,                                  πλήρως ενταγμένος στην τρέχουσα πραγματικότητα . Διότι εκτός από διανοούμενος και δάσκαλος ο Μάριος Πλωρίτης υπήρξε και εραστής της ίδιας της ζωής .       

                  Μοιρασμένος , κυρίως , ανάμεσα σε δύο χώρους του Δημοσίου βίου, το θέατρο και τον Τύπο , ο Μάριος Παπαδόπουλος , όπως ήταν το πραγματικό του όνομα,διέσχισε την μεταπολεμικη Ελλάδα και συνέβαλε στην πνευματική και πολιτισμική της επανεκκίνηση . Μεταφραστής , σκηνοθέτης , κριτικός θεάτρου , λογοτέχνης , δοκιμιογράφος , δημοσιογράφος ή καλύτερα επιφυλλιδογράφος , με σπουδές Νομικής και Πολιτικών Επιστημών (Πανεπιστήμιο Αθηνών) καθώς και θεατρικές στη Γαλλία , στην  Αγγλία και στις ΗΠΑ , ο Πλωρίτης ήταν ένας άνθρωπος  ενεργός , εκφραστής της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας .  

                    Ξεκίνησε ως κριτικός θεάτρου και κινηματογράφου στην εφημερίδα ¨ Ελευθερία¨( 1945 –1965 )    , για να συνεχίσει στο ¨ Βήμα ¨ ( 1965 – 2006 ) ,   όπου   με       τις επιφυλλίδες του έδινε σε συστηματική βάση το στίγμα της εποχής , διέκοψε  , μόνο

 επί  Επταετίας , αυτοεξόριστος στο Παρίσι .

                 Τα άρθρα του Μάριου Πλωρίτη δεν ήταν ένα ¨στρωτό κείμενο ¨ , γράφει ο Γιώργος Ρωμαίος , σε έναν απολογισμό της αρθρογραφίας του ¨ Βήμα¨31-12- 2006.                                                                                       

¨ Ήταν ένα μοναδικό ¨κέντημα¨ ιδεών , απόψεων , επιχειρημάτων , διανθισμένων με πλήθος αποσπασμάτων από κείμενα αρχαίων και σύγχρονων συγγραφέων .

                Μια ιδιαίτερη στιγμή στη διαδρομή του Πλωρίτη αποτέλεσε η τηλεοπτική παρουσία του , στο δημοψήφισμα του 1974 . Εκείνο το βράδυ της 28^ης Νοεμβρίου 1974  μαζί με τον Κώστα Σημίτη και τον καθηγητή Γιώργο Κουμάντο , στάθηκε απέναντι στη μοναρχία . Με μια συγκλονιστική και σύντομη καταλυτική ομιλία του ο Πλωρίτης , υπερασπίστηκε την Δημοκρατία και με τα επιχειρήματά του συνέβαλε στην επικράτησή της . Γιατί πίστευε βαθιά στην αξία του ανθρώπου , στο Κράτος δικαίου , στην ελευθερία και τη δημοκρατία .

                Κοσμοπολίτης και πολυταξιδεμένος , αγαπούσε , εκτός από το θέατρο , την κλασική μουσική και την όπερα . Μιλούσε τέσσερις γλώσσες , ήταν ένας ευγενής , έξυπνος και γοητευτικός συνομιλητής , που εκτιμούσε και αγαπούσε τις γυναίκες . Έκανε τρεις γάμους . Πρώτα με την Έλλη Λαμπέτη ( χώρισαν το 1953 ) , μετά με την Μαρίκα Ανεμογιάννη ( Ο γάμος έγινε το 1964 και διήρκεσε ως το τέλος της ζωής της ) . Και τέλος με την Κάτια Δανδουλάκη , παντρεύτηκαν το 1996 και έμειναν μαζί ως τον Δεκέμβριο του 2006 , που πέθανε ο Πλωρίτης ) .  

              Όποιος είχε την τύχη να γνωρίσει τον Μάριο Πλωρίτη , δεν αργούσε να συνειδητοποιήσει , ότι μέσα στον διανοούμενο ζούσε κι ένας ευφυής , χαριτωμένος , κοινωνικός άνθρωπος , που ήξερε να διηγείται ιστορίες και περιστατικά μιας πλούσιας, σε εμπειρίες ζωής . Οι αντιλήψεις του , που συνέθεσαν και καθόρισαν τον τρόπο της ζωής του , ήταν πάντα ενταγμένες στο κοινωνικό  σύνολο . Ένας σπάνιος συνδυασμός , δυσεύρετος στην εποχή μας .           

             Μ.Λ. Εφημ. ¨ ΤΟ ΒΗΜΑ ¨- 6-1-2019            .