Σου μιλώ και κοκκινίζεις
Σου μιλώ και
κοκκινίζεις τι να φαντασθώ ;
Όσο θάβεις το
σποράκι , τόσο βγαίνει ανθό .
Στο μικρόφωνο
ανεβαίνω το θεριό γλεντάει ,
μόνος είμαι στην ορχήστρα μ’
έναν ήλιο πλάϊ .
Έλα στο χορό ,
Μόνο να σε
βλέπω , μόνο αυτό μπορώ .
Νύχτα ξαστεριά
, άναψαν τα φώτα σ΄όλα τα χωριά ,
της Αγιάς
Τριάδας ήρθαν , μέρες φτερωτές ,
το χωριό το
Μούρεσι χορεύει από προχθές .
Ήρθαν ξένοι ηλιοκαμένοι
, ήρθαν κι αδερφοί ,
σε κοιτώ και
κοκκινίζεις κι έχεις προδοθεί .
Έλα
στο χορό ,
πάρε με και μένα
λίγο να χαρώ .
Έλα στο χορό
Θέλω να κατέβω
, θέλω να ενωθώ .
Κι ο συρτός
σιγά μας πάει πίσω απ΄το ιερό
κι αρχινάς και
κοκκινίζεις πιο πολύ θαρρώ .
Μα εδώ δεν
είναι ξένο βλέμμα κανενός ,
Μήπως είμαι εγώ
ο ξένος και ο μακρινός .
Έλα στο χορό ,
άσπρο φουστανάκι
, πάτημα ελαφρό ,
νύχτα ξαστεριά ,
τρέμουν οι
φλογίτσες πάνω απ’ τα χωριά .
Στίχοι :
Διονύσης Σαββόπουλος - ¨Πήλιο¨
1999 .
Μουσ. :
Διονύσης Σαββόπουλος
Ερμην. :
Διονύσης Σαββόπουλος
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου