Πολιτική κληρονομιά

               Την 23 Απριλίου 1998 απεβίωσε ο Κωνσταντίνος  Γ. Καραμανλής (  1907 – 1998 ) . Όσο περνάνε τα χρόνια , θα παραμένει ο  λόγος του , πάντοτε επίκαιρος .

               Το έργο του , το ήθος του , η πολιτική του και η στρατηγική του , αποτελούν πολιτική κληρονομιά που , όμως , ουδείς αξιοποιεί ούτε και διεκδικεί .

               Ας θυμηθούμε μερικές από τις ρήσεις του :

• -         Φαίνεται ότι στην Ελλάδα θα πρέπει να φοβούμεθα τις επιτυχίες και όχι τις συμφορές , γιατί οι συμφορές ενώνουν , ενώ οι επιτυχίες προκαλούν τον φθόνον και διχάζουν .
• -         Η νόσος της συκοφαντίας είναι τόσον παλαιά στον τόπο μας , ώστε ο Ησίοδος έγραφε , ότι οι Έλληνες δεν έχουν μόνο στόμα συκοφαντικό , αλλά και αυτί συκοφαντικό . Εμένα θα με αδικήσει η ιστορία , γιατί δεν έκανα ούτε επαναστάσεις , ούτε πολέμους .
• -         Η ιστορία , όταν δεν είναι παραμορφωμένη , όπως η ιδική μας , είναι το καλύτερο μάθημα για τους πολίτες της χώρας . Γιατί τους διδάσκει τι πρέπει να κάνουν και τι να αποφεύγουν , για να εξασφαλίσουν την ελευθερία τους  και την ευημερίαν τους .
• -         Δεν υπάρχουν μαγικαί λύσεις των προβλημάτων . Το μυστικόν της επιτυχίας είναι ο μόχθος . Το δύσκολον είναι να γνωρίζει κανείς τι χρειάζεται ο τόπος του και να είναι ικανός να το πραγματοποιήσει .
• -         Δεν είμαι διατεθειμένος να ενδώσω εις την πολιτικήν των ακαλύπτων παροχών και να υπονομεύσω το οικονομικό μέλλον της χώρας δια του πληθωρισμού , που πλήττει τας λαϊκάς κυρίως τάξεις .
• -         Η οικονομική ανάπτυξη δεν αποτελεί αυτοσκοπό . Αποτελεί προϋπόθεση και μέσο της κοινωνικής προόδου . Χωρίς την εξασφάλιση κοινωνικής δικαιοσύνης η πολιτική και οικονομική ελευθερία δεν έχει ουσιαστικό περιεχόμενο . Ο υλικός ευδαιμονισμός , ακόρεστος από τη φύση του , είναι ένα από τα νοσηρά συμπτώματα της καταναλωτικής εποχής μας .  
• -         Οι πλούσιοι πρέπει να αντιληφθούν ότι οφείλουν να θυσιάσουν ένα μέρος των εισοδημάτων τους για να απολαμβάνουν τα υπόλοιπα εν ασφαλεία και ελευθερία . Είναι λυπηρό ότι στην καταναλωτική εποχή μας τα ιδανικά παρεχώρησαν τη θέση τους στον ευδαιμονισμό . Το φαινόμενο είναι ανησυχητικό και θα πρέπει να το προσέξει η ποικιλώνυμη ηγεσία του τόπου .
• -         Στην πολιτική ζωή δεν πρέπει να επιδιώκεται με οιαδήποτε μέσα η δημοσιότης . Η δημοσιότης κατά 10% οφελεί και κατά 90% βλάπτει .
• -         O εσωτερικός εχθρός της Ελλάδος είναι η γραφειοκρατία . Στην Ελλάδα δεν φθάνει να κουρδίζεις το ρολόϊ . Για να προχωρήσει το ρολόϊ πρέπει να  σπρώχνεις με το δάκτυλό σου τους δείκτες .
• -         Για να κυβερνήσω με δικαιοσύνη , στέγνωσα την ψυχή μου . Το ήθος και την αξιοπρέπεια , μολονότι τα είχα έμφυτα , τα ανέπτυξα μέχρις υπερβολής για να πραγματώσω την αποστολήν μου . Η μοναξιά μου , συμφυής με τον χαραχτήρα μου , έγινε σχεδόν απόλυτος με την πολιτική . Και μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμος εις την πολιτικήν , αφού με απήλλαξε από αδυναμίες , κατέστησε ,όμως, τη ζωή μου καταθλιπτική . Με απεστέρησε της δυνατότητος να έχω φίλους .
   

Βασίλειος Παλαμηδάς – Βόλος 10/5/2016