Πυκνή βροχή και ομπρέλες από
το πρωί στους δρόμους της πόλης . Οι μετεωρολόγοι προειδοποιούν για ισχυρές
καταιγίδες και εμείς θυμηθήκαμε τον Γ. Ζαμπέτα (1925-1992) . Όπως θα έλεγε χαραχτηριστικά
ο ίδιος ¨΄ολη μέρα η βρόχα θα έπεφτε ράϊ θρου ¨. Είναι μια έκφραση που τον
σημάδεψε και μας την φέρνει στο μυαλό μας με νοσταλγία .
Ο Ζαμπέτας κατά τη διάρκεια της
πορείας του στο τραγούδι , βρέθηκε στην Αμερική για εμφανίσεις . Εκεί
συνεργάστηκε μεταξύ άλλων και με τον Μάνο Χατζηδάκι . Κατά την παραμονή του
στις ΗΠΑ ο Ζαμπέτας άρχισε να μαθαίνειι αμερικάνικες λέξεις και εκφράσεις , τις
οποίες χρησιμοποίησε στο λαϊκό λεξιλόγιό του , αλλά και στα τραγούδια του .
Το συγκεκριμένο τραγούδι το
θυμόμαστε κυρίως τις βροχερές μέρες λόγω του αγγλοελληνικού του στίχου ¨η βρόχα
έπεφτε straight thought .
Στην ουσία είναι ένα τραγούδι που
περιγράφει τις ερωτικές περιπέτειες μιας γυναίκας , με τον γνωστό σκωπτικό
τρόπο του Γιώργου Ζαμπέτα :
Συστημένη επιστολή – πάρτη μου
Μετά τον γάμο , δεν πέρασε πολύς
καιρός , αυτός ένα βράδυ , πήρε δρόμο και εξηφανίσθη . Οι λόγοι της εξαφάνισής
του ήταν τελείως μυστικοί . Εκείνη πάλι ξέμεινε μόνη της . Άναψε ένα τσιγαράκι
κινγκ σάιζ , σηκώθηκε , πήγε ετάϊσε τους κύνας , τάϊσε και τας γαλάς . Και
καθήμενη στο ράντζο απολάμβανε τη φύση , η οποία εκείνη τη βραδιά ήταν θλιμμένη
, πολύ θλιμμένη , σκοτεινή και μαύρη και η βρόχα έπιπτε στρέιτ θρου .
Πέρασαν χρόνια πολλά κι αυτή τον
περίμενε , κι όλο τον περίμενε , ξαπλωμένη στη ντιβανοκασέλα της . Σηκώθηκε
πήγε στο γκάρντεν , βγήκε από το γκάρντεν , ξαναπήγε ,ξαναξάπλωσε στα ξαφνικά .
Χτυπάει το κουδούνι . Βγήκε και ήρθε αντιμέτωπη με τον ταχυδρόμο . Της έφερε
ένα γράμμα συστημένο από τα μακρινά . Το πήρε με λαχτάρα , υπόγραψε το κιτάπι
του ταχυδρομικού διανομέα , το άνοιξε κι άρχισε να το διαβάζει : ¨ Κεντρική
Ευρώπη του μηνός τάδε , ημέρα τάδε και ώρα τάδε και κάτι ψιλά , κάθετος και
παύλα , σου έρχομαι από χρόνια , να σου πω το γκουντ μόρνιγκ μου με το χάου αρ
γιου μου , να σου ρίξω κι ένα αϊ λαβ γιου , άϊ λαβ γιου , άϊ λαβ γιου , για να
καταλάβεις ότι μέχρι τώρα δεν σε ξέχασα , αλλά οι ασχολίες μου με τα τέσσερα
παιδιά μου δεν μου επέτρεψαν να επικοινωνήσω τόσα χρόνια μαζί σου , ο ένας μου
γιος σπουδάζει στην Ελβετία πολιτικές επιστήμες , ο άλλος μου γιος είναι στο
Μπερναμπούκο σπουδάζει δερματολογία , η κόρη μου αντικέρ στη Γαλλία και το
μεγαλύτερό μου παιδί από όλα πάει από
την Ουρακοτάγκα στην Ουγκάντα κι έχει ο Θεός κάποτε ίσως σε συναντήσω ,
αμήν .
Εκείνη δάκρυσε για τον χαμένο
έρωτα , έκλεισε το γράμμα , αποκοιμήθηκε επάνω στο γράμμα με τις παλιές
αναμνήσεις .
Ένα βράδυ που το φεγγάρι δεν
βγήκε και η βρόχα έπεφτε στρέϊτ θρου ¨ .
Απόδοση Β.Π.- Βόλος 9/8/2014
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου