Λίγο πριν
ανθίσει η άνοιξη, στις 10 Μαρτίου 2012, σιώπησε η φωνή της Δόμνας Σαμίου
(1928-2012) και μαζί της σιώπησε το τραγούδι, στους κάμπους, στα περιβόλια, στα
χωριά ολάκερης της χώρας, που γέμιζαν από τη φωνή της χρόνια τώρα, όταν εκείνη
¨όργωνε¨ την ύπαιθρο για να διαδώσει και να διασώσει την παραδοσιακή μας
μουσική, την πολιτιστική μας κληρονομιά.
Και μοσχοβολούσαν τα λιβάδια
από το σπάνιο άρωμα των ριζίτικων, των μακεδονίτικων, των ποντιακών, των
μικρασιάτικων, των νησιώτικων, των ηπειρώτικων, των ακριτικών τραγουδιών, που η
Δόμνα ερμήνευε με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο. Με σεβασμό, αυστηρότητα και
αγάπη για τη παράδοση.
H Δόμνα Σαμίου δεν ήταν απλή
ερμηνεύτρια του δημοτικού μας τραγουδιού. Ήταν η ερευνήτρια, η γυναίκα που
αφιερώθηκε με όλη της την ψυχή στην καταγραφή, διάσωση και προβολή της
παραδοσιακής μας μουσικής, όταν διαπίστωσε ότι ο κίνδυνος εξαφάνισής της ήταν
μεγάλος. Ενθουσιώδης και ακούραστη ως το τέλος.
Καλό σου ταξίδι Δόμνα. Θα ζεις
για πάντα στη μνήμη και στις καρδιές όλων μας, όσοι σε γνώρισαν.
Περιοδικό ¨Ραδιοτηλεόραση¨ -
Μάρτιος 2012 .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου